Het is niet eerlijk....

Terwijl ik hard aan het werken ben bij ASML (mijn baas leest mee) en het hier ook nog eens sneeuwt...

zie ik dat de bende van twee in de zon in het zwembad ligt.

Nou, dat is toch niet eerlijk.....

Home alone.....

Even weer eens een update op de blog, want onze trouwe lezers vragen zich al af wat er aan de hand is. Nou....de auteur van de blog zit in Nederland dus vandaar dat er geen leuke, nieuwe, sappige verhalen verschijnen op de onze blog. En ik ga me niet verdiepen in het plaatsen van foto's/filmpjes op de blog, want dat gaat waarschijnlijk helemaal mis. Dus nog even volhouden, Thijs is volgende week weer terug en dan gaan we weer lol maken.

Het moet niet gekker worden......

Als je dit een jaar geleden aan Marie-José had gevraagd, dan had ze je straal in je gezicht uit gelachen. "Of je gek geworden bent" had ze waarschijnlijk gezegd.

Maar toch, na 4 maandjes in San Diego wonen, heeft ze het toch te pakken.
Het onvermijdelijke gaat gebeuren.

Vol trots duikt ze erin, samen met Alma, een vrouw van een van mijn collega's. Misschien gaan er nog meer Nederlandse dames meedoen.

Marie-José gaat een cursus Line Dancing doen.

Voor de lol, zegt ze...

...van komen en van gaan [door oma Conny]

Tja, er is een tijd van komen en van gaan. Het is onze laatste avond in Waetherhill Court, dus heb ik het voorrecht opgeeist om wat op het blog te zetten.

Na de zeer geslaagde New Year's Party zijn we 2 Januari heel relaxed begonnen. Om te beginnen had Marie-José de wekker van de kinderen op negen uur in plaats van acht uur gezet. Hun wekker is een aap, die op de door de ouders bepaalde tijd, zijn oogjes open doet. Pas dan mogen ze naar papa's en mama's bed om daar tv te kijken (uiteraard zonder zonder geluid want papa en mama willen nog doorpitten). Hoezo is negen uur ietsofwat selfish??? Enfin, lekker was het wel.
De weergoden bleven ons gunstig gestemd zodat we alweer buiten konden ontbijten/lunchen.
Daarna begonnen met ruimen en kuisen (leuk hoor, zo'n lichte vloerbedekking).

Even buiten spelen.

's Middags hebben we een beetje aan cultuur gedaan door naar Point Loma te gaan. Hier heb  je fantastische uitzichten over stad en baai, en zeker toen de mist, lichtroze gekleurd door de ondergaande zon, langzaam maar zeker van zee uit de baai introk. Dit werd door tijdgebrek een typisch amerikaans sightseeing gebeuren: snel foto's maken, doorlopen en wegwezen.
Op de terugweg hebben we uitgebreid "gedineerd" bij In 'n Out. Deze toko heeft een uitgebreide kaart: cheeseburger, friet of een double. Deze laatste bestaat uit een kaakkramp veroorzakend broodje hamburger met toebehoren (maatje kleiner en maatje lekkerder dan de bekende McD.) plus friet plus fris inclusief free refills, plus niet te vergeten, stickers voor de kinderen. En dat voor drie keer niks.

Dinsdag, woensdag en donderdag zijn Wim en ik naar Las Vegas geweest. Ander hotel, andere restaurants maar dezelfde Strip met de zelfde drukte. Wel nog even geprobeerd om de winner van Thijs zijn contest te scoren.

Gelukt?           

Terug in San Diego zijn Marie-José en ik, met Alma (echtgenote van collega van Thijs) weer een rondje gaan golfen, Thijs ging op de fiets naar zijn werk (69 km per uur de berg af volgens zijn nieuwe fietscomputertje, visserslatijn waarschijnlijk!!!), en Wim haalde kinderen van school met de cabrio via een door de TomTom voorgestelde omweg.

's Avonds alvast een afscheids etentje bij de Cheesecakefactory, waar we evenals vorige keer, redelijk gestuffed uitkwamen. Dat was ook eerlijk gezegd de reden van het "afscheidsetentje" een avond voor de laatste avond. Het leek ons nogal onprettig om zo gestuffed in het vliegtuig te zitten.
Maar o, o wat is het moeilijk kiezen uit veertig soorten allejezus lekkere cheescakes als toetje (laat trouwens dat "je" maar achterwege).

Vandaag weer naar Point Loma om een en ander wat uitgebreider te bekijken op zijn hollands deze keer.

zon, zee, zeilboot.

De pers was aanwezig.

Nu rest mij nog Thijs en Marie-José heel hartelijk te bedanken voor hun gastvrijheid en voor de gezelligheid. Het was heerlijk om onze kleinkinderen weer even (nou ja, vier weken) zo dicht bij te hebben.
We hebben super genoten!!!

Happy New Year !!!

Als eerste natuurlijk de beste wensen voor het nieuwe jaar.

Wij hebben een aantal keer tegen elkaar gezegd: Wie had een jaar geleden gedacht dat wij oud en nieuw zouden vieren in San Diego. Ondanks dat we hier nu 4 maanden zitten kun je het soms nog niet geloven wat wij hier allemaal meemaken.

En niet meemaken. Geen vuurwerk dus in California. Vanwege bosbrand gevaar. Sissies...

Marie-José had het mooi verwoord: "De enige knallen die wij hebben gehoord, kwamen van onze eigen champagne flessen".

Oud-op-nieuw begon bij ons om 3 uur 's middags, toen het in Nederland al 2012 was. Helaas viel op dat moment skype uit, dus hebben we ouderwets moeten bellen met de familie in Nederland.

Op oudejaars avond (wat ze hier new-years eve noemen, de sukkels) hebben we lekker en uitgebreid gegeten. Reuze gezellig en we hebben de oudejaars conferances niet gemist. Waren ze een beetje leuk dit jaar? Vlak voor 12 uur hebben we de TV aangezet. De enige aftel klokken die er te zien waren, kwamen 'live' vanuit Times Square, New York, waar het 3 uur eerder al nieuwjaar was. Hoezo 'live'? Ik neem aan dat ze niet na elk uur opnieuw beginnen af te tellen voor de volgende tijdszone, anders zouden ze daar 6x nieuwjaar vieren... en zo gek zijn ze hier ook weer niet, denk ik.

In 'onze vallei' werden een paar vuurpijltjes afgestoken. Heel vreemd om omlaag te kijken naar een vuurpijl. Het was ook niet veel soeps.

New Year party

Omdat wij op 2 Jan vrij hebben (compensatie omdat 1 Jan op een zondag valt) hebben wij een bescheiden new-year-party gehouden voor mijn Nederlandse collega's en hun families. Dat was een huis vol (of een tuin vol, omdat het 27 graden was op 1 Jan).

We hebben iedereen verwelkomd met een 'apperatiefje: Midnight kiss. Deze viel goed in de smaak. Traditioneel kregen we allemaal een hoed of een nieuwjaarskroontje op. Zo stonden we allemaal evenveel voor aap.

Toen iedereen er was hebben we natuurlijk even geproost op het nieuwe jaar, met champagne.

Ook de kinderen hebben zich prima vermaakt. Hier en daar een bloedneus, omdat je blijkbaar niet met zijn achten tegelijk op de trampoline kon.

Iedereen had wat hapjes gemaakt, zelfs oerhollandse oliebollen met poedersuiker.

Wij hebben een heel leuk feest gehad. Ik zal de weblogs van mijn collega's in de gaten houden om te kijken wat zij ervan vonden ;-)