Na de zeer geslaagde New Year's Party zijn we 2 Januari heel relaxed begonnen. Om te beginnen had Marie-José de wekker van de kinderen op negen uur in plaats van acht uur gezet. Hun wekker is een aap, die op de door de ouders bepaalde tijd, zijn oogjes open doet. Pas dan mogen ze naar papa's en mama's bed om daar tv te kijken (uiteraard zonder zonder geluid want papa en mama willen nog doorpitten). Hoezo is negen uur ietsofwat selfish??? Enfin, lekker was het wel.
De weergoden bleven ons gunstig gestemd zodat we alweer buiten konden ontbijten/lunchen.
Daarna begonnen met ruimen en kuisen (leuk hoor, zo'n lichte vloerbedekking).
Even buiten spelen.
's Middags hebben we een beetje aan cultuur gedaan door naar Point Loma te gaan. Hier heb je fantastische uitzichten over stad en baai, en zeker toen de mist, lichtroze gekleurd door de ondergaande zon, langzaam maar zeker van zee uit de baai introk. Dit werd door tijdgebrek een typisch amerikaans sightseeing gebeuren: snel foto's maken, doorlopen en wegwezen.
Op de terugweg hebben we uitgebreid "gedineerd" bij In 'n Out. Deze toko heeft een uitgebreide kaart: cheeseburger, friet of een double. Deze laatste bestaat uit een kaakkramp veroorzakend broodje hamburger met toebehoren (maatje kleiner en maatje lekkerder dan de bekende McD.) plus friet plus fris inclusief free refills, plus niet te vergeten, stickers voor de kinderen. En dat voor drie keer niks.
Dinsdag, woensdag en donderdag zijn Wim en ik naar Las Vegas geweest. Ander hotel, andere restaurants maar dezelfde Strip met de zelfde drukte. Wel nog even geprobeerd om de winner van Thijs zijn contest te scoren.
Gelukt?
Terug in San Diego zijn Marie-José en ik, met Alma (echtgenote van collega van Thijs) weer een rondje gaan golfen, Thijs ging op de fiets naar zijn werk (69 km per uur de berg af volgens zijn nieuwe fietscomputertje, visserslatijn waarschijnlijk!!!), en Wim haalde kinderen van school met de cabrio via een door de TomTom voorgestelde omweg.
's Avonds alvast een afscheids etentje bij de Cheesecakefactory, waar we evenals vorige keer, redelijk gestuffed uitkwamen. Dat was ook eerlijk gezegd de reden van het "afscheidsetentje" een avond voor de laatste avond. Het leek ons nogal onprettig om zo gestuffed in het vliegtuig te zitten.
Maar o, o wat is het moeilijk kiezen uit veertig soorten allejezus lekkere cheescakes als toetje (laat trouwens dat "je" maar achterwege).
Vandaag weer naar Point Loma om een en ander wat uitgebreider te bekijken op zijn hollands deze keer.
zon, zee, zeilboot.
De pers was aanwezig.
Nu rest mij nog Thijs en Marie-José heel hartelijk te bedanken voor hun gastvrijheid en voor de gezelligheid. Het was heerlijk om onze kleinkinderen weer even (nou ja, vier weken) zo dicht bij te hebben.
We hebben super genoten!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten