Wisselen van
de wacht: Thijs bracht Bart en Emke naar de luchthaven voor hun terugvlucht met
het toestel waar Wim en ik mee gekomen waren. Hoezo efficient gepland?
Bij aankomst
op Weatherhill Court kregen we, net als verleden keer een hartverwarmend ontvangst.
Heerlijk om iedereen weer te zien en de kleintjes te
knuffelen. Bram moest meteen laten zien hoe goed hij al op zijn “grote” fiets
kon fietsen.
Naar Birch
Aquarium at Scripps : mooie vissen, grote vissen, kleine vissen, gekleurde vissen en luipaardhaaien
(o ja, Marie-Jose had geregeld dat wij met Thijs later die week zouden gaan
kayakken en dat we dan die haaien zouden tegenkomen).
Bij de
getijde-poel kregen we uitleg over een zee-komkommer. Bram stelde allerlei
vragen, maar het spannendste was natuurlijk het voelen.
 |
Een
speeltuin doet het altijd goed.
|
Wouw, Bram
in de bek van een heuse haai. Wat een tanden, daar heb je veel tandpasta voor
nodig!
En als ze nog geen natte kleren hadden, kregen ze het hier wel. Dammen bouwen in waterstromen en bootjes laten varen.
Kayakken
Nadat we op
zaterdag de kinderen naar de Nederlandse les hadden gebracht zijn we
doorgereden naar La Jolla voor onze kayak tocht in een ecologisch reservaat. La
Jolla heeft steile krijtrotsen met zee-grotten. Een van die grotten is onder
leiding van een gids per kayak te bereiken. Uitgedost met wetsuites, lifejackets, helmen, zonnebril, zonneklep,
flesjes water en waterdichte camera stapten we soepeltjes in de kayaks.
Eerste truc
was om door de golven te komen zonder om te slaan. Haaks erop; nou, dat lukte,
maar niet zonder een complete golf over me te hebben gekregen. Waarom moest ik
ook alweer vooraan zitten?
De tocht de
moeite waard. Hoewel we niet zoveel vissen hebben gezien (die beroemde
luipaardhaai al helemaal niet), waren er zeer veel watervogels als pelikanen en
aalscholvers, die hun nesten in de rotswanden hadden en zwommen de zeeleeuwen
rondom de kayak. Slechts twee kayaks tegelijk mochten de grot in. Een van de
twee gidsen trok deze al zwemmend naar binnen en draaide de kayaks snel om. Als
er een grote golf kwam moesten we namelijk snel weer weg kunnen varen.
Tja, en als
je terug naar het strand wil, moet je ook weer haaks op de golven. Da’s lastig
als je de golf achter je niet snel genoeg ziet. Ja, ja, die van ons ging om en
de kayak was eerder op het strand dan wij. Thijs was daar lichtelijk jaloers op
(hij was “goed” geland) en nam dus maar spontaan ook een duik.
Daarna nog
gewandeld langs strand, mooie baaien en mooie parken (waar juist een grootse
trouwerij begon). En lekker gelunched.
Halloween
Als
voorbereiding voor de Halloween party, zijn Marie-Jose en ik Alma gaan helpen
met het carven van de pumpkins. Tjee wat een klus en stinken dat die troep
doet! We zouden er twee doen, maar na een hele ochtend werken hadden we er nog
maar eentje af.
Dus
s’avonds thuis doorgegaan met de tweede. Nu als ervaren pumpkin-carvers.
De Halloween
party was een groot succes. Foto’s volgen bij het volgende blog.
In de donker
dagen voor Kerst (sorry, in de bloedhete dagen voor Halloween) behoor je
natuurlijk naar diverse pumpkin-patches te gaan.
De hele
familie in de mais-doolhof.
Pumpkins
uitzoeken om mee naar huis te nemen, die we de dag voor Halloween gaan carven.
Dit rondje
begonnen Anne en Bram lachend keurig naast elkaar.
Het eindigde
met Bram zowat op schoot bij Anne (middelpuntvliegende kracht en een beetje
angst) met een lachende Anne en een zuinig kijkende Bram.
Na een hele
dag “pumpkin-patchen”, heerlijk gegeten bij de Thai.
Wordt
vervolgd.
Conny
