Rondje Los Angelos

Afgelopen weekend hebben we een rondje LA gemaakt: Hollywood - Universal Studio's - Santa Monica. Voor de afwisseling was het stralend weer: 31 graden (!).

We hadden een mooi hotel in Beverly Hills. We hebben veel van de stad gezien, maar dat kwam ook omdat de navigatie het dikwijls een eigen route zocht. Anyway, weer een fantastisch weekend.

Hollywood.

Op vrijdag hebben we lekker rondgereden door Beverly Hills, Rodeo Drive en Hollywood. Volgens een van mijn collega's was het vergane glorie, maar wij vonden het nog steeds een mooie buurt. Grote huizen, dikke bakken en chique winkels.

Natuurlijk hebben we over de walk of fame gelopen. Erik heeft al een plekje uitgezocht. Er stonden een aantal TV-bekendheden, waar je voor een dollartje mee op de foto mocht. Anne wilde graag met 2 princessen op de foto. Gadverdamme, wat waren die lelijk! Zelfs een inch make-up kon dat niet verdoezelen. Ik zal jullie de foto besparen. Maar, Anne was er blij mee.

We hebben ook gezocht naar de letters 'Hollywood' die je uit de films kent. Ik ben 20 jaar geleden al eens in de buurt geweest, maar toen had ik de letters niet gezien. Dus op zoek naar de letters. Door de hoge gebouwen valt het tegen om ze goed in beeld te krijgen. Maar na wat rondrijden door de kleinere wegen (die zijn er hier ook), hebben we een mooi uitzicht gevonden.

Universal Studios
Zaterdag zijn we naar Universal Studios geweest. We hadden geluk, want het zou een drukke dag worden, maar dat viel reuze mee. Het was weer heel gezellig. Het is een heel leuk park, waar veel te doen en te beleven is. Vooral Erik keek zijn ogen uit (zie ook de foto in de diapresentatie). Er waren een aantal tekenfilm figuren, waar Bram en Anne mee op de foto zijn geweest. Hartstikke leuk.

Vooral Shrek 4D en het ritje met de tram waren fantastisch. De top atractie was King Kong. Je rijd met het trammetje een 360graden 3D filmdecor in. Eerst zie je allerlei dino's om je heen. Dan komt King Kong even met zijn neus in het wagentje, door de 3D effecten leek het heel echt. Maar dat is nog niet het ergste, want even later is 'ie boos. Dan pakt hij het karretje en smijt deze op en neer. Doordat het karretje wat beweegt heb je echt het gevoel dat je in de film zit. Echt een geweldige belevenis. Je vergeet dat het niet echt is... Heel goed gedaan.

Anne en Bram vonden de special, laten we zeggen, iets minder... Bram hield mijn hand voor zijn ogen, maar probeerde toch zo nu en dan te kijken. We hadden hen van te voren verteld dat het allemaal nep was: het zijn maar fopjes. En terwijl King Kong ons meeneemt terwijl hij aan de lianen slingert, hoor ik een zacht stemmetje naast mij: "is het fopje al afgelopen?" Lief he...

Santa Monica
Op zondag hebben we het laatste stukje van Route 66 gedaan. Het allerlaatste stukje van de meer dan 2000 mijl. Deze eindigt bij de bekende pier in Santa Monica. Hier hebben we lekker rondgewandeld en over het stand gelopen. Althans, wij hebben gelopen, de bende van twee zat tot achter hun oren onder het zand. Er is hier een koude zeestroom, waardoor het zeewater heel erg koud is. Helaas, want het weer was warm genoeg om te kunnen zwemmen.



Ik wilde Bram op de foto zetten met een politie auto.
Bram wilde niet. Kijk maar naar zijn gezicht.

Met andere (en wat minder) woorden: het was weer een fantastisch weekend. Thuis nog lekker gebarbequed, rose-tje erbij en deze blogschrijven. Dikke ellende allemaal ;-)

Sorry, ik kan het niet laten. Vies he...

Een princes en twee lilike draken

Thanksgiving diner

Afgelopen donderdag was het Thanksgiving. Dit is van oorsprong een oogstfeest, dat uit Europa is komen overwaaien. De VS en Canada hebben een eigen variant hiervan ontwikkeld.

'Verplichte' fotosesie vooraf

Het is een heel traditioneel gezinsfeest, bekend van de kalkoenen.
Onze buren hadden ons uitgenodigd om het feest bij hun te vieren. Nou, dat lieten wij ons geen twee keer zeggen. Omdat wij nu bezoek hebben (mijn schoonmoeder en mijn schoonbroer) zijn we met zijn zessen op bezoek gegaan. Het was echt geweldig.

Het is een heel erg uitgebreid feest, waarvoor alles uit de kast gehaald wordt. We waren in totaal met zijn 13-en. Ze hadden een lange tafel gemaakt, die nog maar net diagonaal in de woonkamer paste. Ze hadden een kalkoen van 10kg (!) en heel erg veel andere hapjes. (sweet potatoe's met marshmallows uit de oven). Bij elke gerecht kregen we uitleg over waarom dit een traditioneel Amerikaans gerecht was.
Voor de duidelijkheid hadden ze zelfs een menukaart voor ons gemaakt.

We hebben van half 6 tot half 10 aan tafel gezeten. Reuze gezellig. We hebben weer tientallen tips gekregen die we nog moeten bezoeken.
De bende had zich super geamuseerd. De kids waren wel bek-af en helemaal wit weggetrokken op het einde. Bram is 'verliefd' op het buurmeisje Sarah, als is ze al 15.
Het oudste meisje is via de rotary 2 weken in Nederland geweest. Ze heeft wat foto's laten zien, ook van Maastricht. Leuk om te zien, hoe enthousiast ze over ons kikkerlandje zijn.

Tom and Janice, de gastheer en -vrouw (en de kalkoen)

Slachten is mannenwerk...

Wild Animal Park [door Erik Maas]

Op di 22 nov. 2011 in San Diego zijn Marie-Jose, Anne, Brammetje, Erik en Oma Maas samen met Natalia (een vriendin van Marie-Jose met haar zoontje Alex en haar dochtertje Amelia) naar de Safari Park geweest.

Brammetje heeft ontdekt dat hij uit de kraan kan drinken, lekker dat frisse water. Vandaag was het gezellig warm, echt niet te heet, zo'n 18 graden.

Kijk die aapjes klimmen, Anne heeft een leuk vriendje gevonden Alex

Bram the Lionking

De dieren liepen behoorlijk vrij rond in het gigantische safari park

Onder het genot van een palmboompje lag een Rino te pitten dus daar zijn we met zijn allen ff lekker bij gaan zitten zonnen

Erik in het straatbeeld van San Diego bij Hotel Del Coronado

Heerlijk op het strand van San Diego bij Hotel Del Coronado, dat een filmdécor is geweest van menig film van onder andere Marilyn Monroe

Marie-Jose leidt ons door de stad San Diego and "Don't forget the guide"

21 nov. 2011 de eerste dag in Amerika. We zijn net herstelende van een jet-lag. Zo sta je in Geulle met twee benen in de Limburgse klei en dan plots onder de zon met palmbomen voor een grandious hotel.

Les gehad....

Vrijdagavond zijn we bij Rob en Sandra gaan eten. Lekker gebarbequed! Zij wonen in een leuk appartement, richting Downtown. Echte VIP life style, met zwembad en jacuzzi.

Het was reuze gezellig. Lekker gelachen.

'Grote Anne' (een dochter van een collega) had op de kids gepast. Omdat zij ook Anne heet, hebben we haar een keertje Grote Anne genoemd. Nou, van die naam komt ze niet meer af. Bram blijft haar stug zo noemen. Ik had haar op gehaald. Toen ik thuis kwam stonden ze al voor het raam te juichen toen ze haar zagen.

Na het eten hebben we les gekregen in Kolonisten van Catan, voor gevorderden. Wij spelen wel vaker het basisspel, soms met een enkele uitbreiding. Rob en Sandra hebben ons het mega-uitgebreide spel uitgelegd. We waren al sprakeloos toen de professionele koffer op tafel kwam. (ons spel zit in een camping-proof stoffen zakje). Helemaal toen we zagen hoe proffie het alemaal aangepakt werd.

Maar, ik moet zeggen dat we glansrijk ten onder zijn gegaan. Natuurlijk hebben we Rob laten winnen, maar hij kreeg het zeker niet kado. Voor een eerste keer hebben we het goed gedaan (vind ik zelf natuurlijk).


Vandaag zijn we met de bende een stuk gaan wandelen. We willen graag wat parken gaan bekijken, maar dan moeten ze wat meer wandel-ervaring in de benen krijgen. Dus zijn we vandaag te voet naar het meertje gelopen. Ruim een uur lang, 3.4 km en meer dan 120 m hoogte verschil, dus best pittig. (Ja Freke, we hadden het kunnen lopen, en we hebben het nog gedaan ook!). Maar, de bende van 2 had het goed gedaan. Zonder zeuren hebben ze de hele tocht gelopen.
Voor mij weer een moment om de paparazzi uit te hangen.

Dit bord staat vooraan bij onze wijk. Blijkbaar heet de wijk zo.

Morgen komt ons eerste bezoek uit Nederland: Oma en Erik. We kijken er erg naar uit.

Sportief, maar wel gesloopt

Ik heb een leuk fietsje gekocht om mee naar mijn werk te fietsen.
Vandaag ben ik op en neer gegaan, dat is 30 km in totaal. Die 30 km, dat was het probleem niet. Wel de 628 hoogste meters. Ha-le-loei-ja.

Op de terugweg merk ik dat ik al lang niets meer aan sport heb gedaan. En bovendien eindig ik met een berg uit de buitencategorie waar zelfs Joop Zoetenmelk het zuur van krijgt: in totaal 200 meter stijgen in 3 km (gemiddeld dus 6.3%), waarvan 1.2km zelfs 8.5%  Ter vergelijking, de Cauberg is 'slechts' 71m stijgen met een stijgingspercentage van 4.7%.  Ik hoop dat je nu snapt dat de terugweg iets langer duurde dan de heenweg.
Ik heb een leuke app op mijn telefoon, waardoor ik mijn traject kan uitlezen. In rood mijn snelheid (tot 45km.u) en in grijs de hoogte.

Zo, nu eerst een Corona! (Marie-Jose heeft lekker Mexicaans gekookt). Ik heb toch 1000 calorietjes verbrand.



Saai weekend? No way!

Het beloofde een saai weekend te worden: "Rainstorm expected to hit San Diego". Het zou van vrijdag t/m zondag regenen. En als het regent is hier niet zo veel te doen: het regent hier immers nooit (zeggen ze) en alles is outdoor.

Waarschuwing op TV

Vrijdag ben ik met mijn fietsje naar het werk en terug gereden: geen regen (ik was wel nat geworden, maar dat was van het zweten denk ik, snert-bergen)

Zaterdag regende het wel. En niet zo'n beetje. Sommige straten stonden helemaal blank. Er viel ook heel erg veel regen. Wel leuke effecten als we met onze auto door diepe plassen reden. Dan zijn ze op de achterbank even stil. Heel even. Daarna gilde ze het uit: "Waow, nog eens!!"

's Middags hebben we de intocht van Sinterklaas gekeken op TV. Lekker Hollands, met een kop thee en regen buiten.

Anne en Bram hadden de schoen gezet en hard gezongen. De Sint moest het in Nederland kunnen horen, dus hard. Heel hard. En ze hadden geluk, hij had het gehoord, want ze hadden een kadootje in de schoen gekregen. Helaas was 'vlieg-piet' het inpakpapier vergeten in de haast en had hij de pepernootjes opgegeten in het vliegtuig hier naar toe. Ze konden er niet om lachen... Wij wel.

Zondag zou het weer regenen. Maar helaas, de zon scheen. Ook hier kun je het weerbericht niet vertrouwen. We hebben een tocht gemaakt naar Coronado en Point Loma.

Coronado is een schiereiland voor San Diego. Voor een deel is het een Naval Base, het andere deel is een prachtig en luxe badplaats. Gezellige winkeltjes en restaurantjes, leuk strand, en natuurlijk 'the Del'. Oftewel Hotel del Coranado, een bekend hotel dat in meerdere films voorkomt

Heerlijk over het strand gewandeld, surfers bekeken, langs winkeltjes gestruind en op het strand gegeten. Lekker genieten, met af en toe een meeuw of een straaljager boven je hoofd. Lekker relaxen...

Bij de tourist infomation kwamen we een vrouw tegen, die helemaal enthousiast werd toen ze hoorde dat we uit Maastricht kwamen. Het dametje was helemaal fan van Andre Rieu, en was stikjaloers op ons, dat wij wel eens naar zijn concert gaan. Of we hem de groeten willen doen. Jo, doen we... (Dre, mocht je dit lezen: bij deze)   Zo, weer iemand gelukkig gemaakt.

Daarna zijn we doorgereden naar Point Loma. Dit is het eind van een ander schiereiland, dat mooi uitzicht heeft op San Diego, de haven en Coranado.

Ik heb intussen een nieuwe camera gekocht (wat doe je anders als het regent?) en die moest even getest worden. De bende van 3 werd knettergek van deze paparazzi. Op een paar foto's zie je dat het ze echt niet meer lukte om een beetje te rustig te zitten voor de foto's.

Toch ben ik blij met mijn speeltje. Ik wel althans...



En nog een foto van Anne. 



The pledge to the flag, door Anne

Zo, vandaag stonden we toch even met onze mond wijd open te kijken naar Anne. Die dreunde even 'the Pledge to the flag' op. Sinds een kleine maand moeten ze elke ochtend op school 'trouw zweren aan de Amerikaanse vlag'. We vinden dit echt super, hoe ze dit doet. Ondanks dat we het ritueel zelf een beetje overdreven vinden en Anne heeft geen idee waar het over gaat.

Ze begint met de tekst van de juf (Miss Cotterell):
"stand up, face the flag, point to the green wall, put your right hand on your heart, ready.... begin"
(Waarschijnlijk is de groene muur een hulpmiddel om je rechterhand te vinden)

"I Pledge Allegiance to the flag of the United States of America

and to the Republic for which it stands,

one Nation under God,

indivisible,

with liberty and justice for all."

Vertaald:
"Ik Zweer Trouw aan de vlag van de Verenigde Staten van Amerika en aan de Republiek waarvoor zij staat, één Natie onder God, ondeelbaar, met vrijheid en gerechtigheid voor allen"

Goed he! Hier werden wij even heel stil van.

Verder heeft Marie-José een leuk pad om rond een meertje bij ons in de buurt ontdekt. Hier heeft zij met Bram deze week een paar keer gewandeld. En vandaag hebben we deze route met zijn viertjes gedaan. Anne op haar roze fiets, en wij op de skeelers, met Bram in een kinderwagen. Heerlijk.
Anne had het heel goed gedaan, want het is toch 5 mijl, dus bijna 8 km.

Daarna ben ik een fiets gaan kopen. Ik was aan het twijfelen tussen een mountenbike of een wielrenfiets. Het is een tussen-model geworden: een mountenbike met 'gladde bandjes'

Ik was er eerst heel blij mee. Tot ik de 2 mijl naar huis moest fietsen. Maar, dat was wel even 150 meter omhoog in 2 mijl. Aangezien ik de afgelopen maanden niets meer aan sport heb gedaan, hing mijn tong op de grond toen ik thuis kwam.     Leuk joh, zo'n fiets...