Memorial weekend

Na alle vrije dagen in Nederland (Hemelvaart, Pinkseteren, Koninginnedag) waren wij eindelijk eens aan de beurt. Maandag was een vrije dag omdat het Memorial day is. Lekker lang weekend dus.

Het weekend werd ingeluid bij Joost en Minou. Een spellen avond waar ik niet veel over los kan/mag laten. Ik kan jullie gerust stellen, het was een normale spellen avond, niets bijzonders, niet geroddeld. Beetje over het werk gesproken.

De deelnemers van de spellen avond

De hoofdprijs:
Verplicht meedoen met een lokale traditie.
Helemaal niet erg dat we deze prijs niet gewonnen hebben...

Inmiddels hebben we weer bezoek. Waarschijnlijk de laatste. Oma Maas is voor de 4e keer bij ons op bezoek. Dit keer helemaal alleen hier naar toe gekomen, wat ik een enorme prestatie van haar vind.

Vandaag zijn we naar de USS Midway gegaan. Een vliegdekschip uit 1945 dat inmiddels als museum is ingericht in de haven van San Diego. Omdat het Memorial day was, waren er een hoop oud-militairen die als gids dienden. Mogelijk zelfs meer gidsen dan bezoekers.
Maar het was heel interessant om te zien. Anne, Bram en Oma keken hun ogen uit.

Piloot Bram

A&B naast de shooter.
Zie Topgun (voor de 10e keer) voor meer info over 'de shooter'

Na wat aarzelen gingen Anne en Bram in een cockpit van een helikopter zitten. Meer dan een cockpit was het niet. De rest was eraf gezaagd. Toch wilde Anne er eerst niet in, omdat ze bang was om weg te vliegen.

En natuurlijk wilde ik ook even proefzitten. Een echte Maverick, toch?

 Ik citeer: "zeg, waar zit hier de koppeling?" En dat citaat komt niet van Anne.

Na afloop kregen Anne en Bram een heus plastic speldje. Maar, ze moesten wel een militaire eed afleggen en trouw zweren aan het Amerikaanse leger. Gelukkig was het oude baasje nauwelijks te verstaan, dus kwam de eed van Anne en Bram er niet goed uit. Dus: de eed telt niet..

Nog snel even een magneetje gekocht voor de koelkast en weer op huis aan. 

Intussen heb ik nog flink geoefend met fotograferen. Dit keer was Anne de klos. Voor de ongelovigen onder jullie: nee, dit is geen fotoshop resultaat.

Morgen is Anne jarig. 7 jaar alweer. We hebben Oma meteen aan het werk gezet om mee te helpen om de traktatie te maken. Een pot vol met bloem-lolly. Resultaat is mooi geworden, toch?

Natuurlijk heb ik me uitgeleefd op de lolly's om er een mooie foto te maken. Gelukkig digitaal, want het kostte me 15 pogingen.
Intussen was Marie-José zich aan het uitleven op de verjaardagstaart voor Anne. Het resultaat: een prachtige foto, uuuh, taart natuurlijk. Ben benieuwd wat Anne ervan vind. Ik vind hem reuze geslaagd!

En als ik heel eerlijk mag opbiechten: ik ben nog wezen surfen, maar dit keer met een collega en haar man. Hij werkt hier niet en zit elke dag zeker 2-3 uur in het water. Ben bang dat ik in hem toch mijn meerdere moet bekennen: minstens tien tinten bruiner, stukje breder en een enorme conditie. Maar het ergste: hij kan wel surfen...

Fotograafje spelen

Vandaag was een dagje in eigen tuin. Beetje bijkomen...

Dus tijd om weer eens fotograafje te spelen. Als eerste de klassieker van Nirvana namaken. Het koste een aantal pogingen, maar zie hier het resultaat:

Ik heb van Marie-José een cursus digitale fotografie gekregen: Going Manual. Als oefening voor deze week moest ik spelen met sluitertijd. Een heerlijk verfrissende oefening...

What to do in San Diego?

Oma en Sofie zijn op bezoek bij ons. De Zoo, het strand, the del, de zeehondjes en the Cheesecake Factory hebben ze al gezien. Denk je dat ze dan rustig gaan zitten en een boekje lezen? Nee hoor, de dames bleven vollop op jats.

Een bezoekje brengen bij Cymer: verbazen over de cubicles (gatver wat saai) en een lunch bestellen bij Blanche

 

Niet één, maar twee keer naar de outlet. Eentje ligt vlak voor de grens met Mexico. Zorg dat je de afslag niet mist....

Malle kleren passen in de outlet. Gelukkig voor het thuisfront hebben ze de schoenen, petjes en tassen niet gekocht. Uiteindelijk moest er traditioneel passen en meten aan te pas komen om alles in de koffers naar huis mee te krijgen. Een trui en een blouse voor man-lief moeten de afgepeigerde creditcard goedmaken.

En verder? Natuurlijk een Mochito proeven (met mint blaadjes uit eigen tuin)

Tussen door spelen met de bende in het zwembadje...

 Een klein tussendoortje...

Natuurlijk met de kinderen naar de speeltuin. Anne wilde natuurlijk op de schommel met Sofie...

...terwijl Bram zich op een andere manier goed weet te vermaken.

En als niemand kijkt, snel op te trampoline spelen..

(is niet waar hoor, Bram zit achter de pinguïn. Geintje, ik kon het gewoon niet laten)

Maar natuurlijk: Beer Can Chicken. Traditiegetrouw mogen onze gasten een flinke kip schoonmaken, insmeren met een kruidenmengsel en over een bierblikje heentrekken. Kijk d'r eens genieten...

Kipje op de barbecue. 

Maar het hoogtepunt was een Segway tour door downtown San Diego. Na een korte introductie van Bridget (of "Segway-girl" in geval van paniek), mochten we op het apparaat klimmen en onze balans vinden. Oma vond eerder wat palmbomen dan haar balans, maar dat kwam al snel goed. Marie-José spurtte meteen weg. Bridget moest rennen om haar bij te houden. Sofie begon met een zelfverzekerd gezicht dat al snel veranderde in een flinke glimlach.

Het was ontzettend leuk om per Segway door de stad te rijden. Je legt flinke afstanden af, kunt bijna overal komen en je ziet een hoop. Bovendien wist de gids veel te vertellen over 'haar' stad.

Gaslamp district

Petco stadium

Een leuk bootje, met helikopter, zucht.

 

In de haven van San Diego stond een bekend standbeeld, "Unconditional Surrender", naar een foto uit Life Magazine 1945. Helaas was het beeld weggehaald voordat wij er een keertje waren geweest. Dus was het een leuke verrassing voor ons, dat het beeld inmiddels was vervangen door een nieuwe versie. Tussen de Japannertjes door op de foto. Volgens de gids kun je op twee manieren op de foto: zoenend of onder het rokje kijkend.

En natuurlijk langs de USS Midway. Een vliegdekschip in de haven van San Diego.

Het is grappig dat je binnen een half uurtje al niet meer nadenkt over hoe je de Segway moet besturen. Het gaat dan gewoon vanzelf. Na een ochtendje racen waren de beentjes wat stijf geworden. Dus moesten we verplicht even op een terrasje aan de haven lunchen. Vervelend hoor.

Inmiddels zijn Sofie en oma weer in Nederland. Helaas voor hen, iets minder weer dan hier...

Oma en tantosofie

Nu heb ik de eer een stukje voor het blog te schrijven samen met mama.

Bij aankomst in San Diego stonden Bram en Anne met spandoeken klaar! Een hartverwarmend ontvangst. Onze vakantie kon nu al niet meer stuk!
Bram en Anne zijn heel goed opgevoed. Na een superdikke knuffel was het eerste waar ze naar vroegen welke cadeautjes we voor ze hadden meegenomen.

Van Opa, Bram zijn grootste vriend, kreeg hij een radiografisch bestuurbare speedboot. Super Dooper Cool vond hij het.

Anne kreeg een mooie zeemeermin Barbie met een surfboard, die na het zwemmen mee mocht zonnen.

De volgende dag hebben we eerst de kindjes afgezet op school, waar we bij Anne de 'flag assembly' hebben gezien en bij Bram genoten hebben van een 'mothersday muffinparty'.

Na een eerste (en vooral geen laatste) zalige cappuccino bij Starbucks, heeft Marie-José ons wat mooie plekjes in San Diego laten zien, waaronder Coronado Island. Lekker over het strand gewandeld en bij de Del een maxi-beker mint thee gedronken.

Zaterdags hebben we de kindjes afgezet op de Nederlandse school waar ze enthousiast hun klasjes hebben laten zien.  Daarna zijn we doorgereden naar La Jolla. Hier hebben we volop zeeleeuwen, pelikanen,  en andere watervogels gezien. De foto hierboven noemen ze de "Children's Pool", waar veel jonge zeeleeuwtjes te zien zijn. In de tussentijd moest Thijs moed verzamelen om te gaan surfen. Niet dat wij hem onder druk wilden zetten, maar hij had nu al zo vaak opgeschept, dat hij nu maar eens met de billen bloot moest (gna....). Smoesjes als 'kleine golven' en 'ik heb zojuist met een surf-dude gesproken en die zegt: het is niks" werkten hierbij niet.

Dus..............
Zoek onze surf DUDE

Nee hoor....

's Avonds zijn wij heerlijk gaan uit eten bij Poseidon, bekend om zijn romantische zonsondergang. Helaas......hoewel ons Hollands wit velletje tamelijk roze gekleurd was door de felle zon, besloot de zon onder te gaan achter een wolk.
tip: gebruik NOOIT twee föhns tegelijkertijd in Thijs zijn huis. Na een nacht in volle duisternis, weet Thijs inmiddels hoe hij dit klusje moet klaren, echter niet zonder dat alle klokken, internet (waren net aan het skypen), tv's, radio's...... wederom uitgevallen waren.

Moederdag 2013

Na een heerlijk ontbijt in de tuin, krijgen mama Marie-José en mama Conny  moederdagkadootjes. 

Oma krijgt een etentje bij de Cheesecake Factory kado.

Maar eerst naar de San Diego Zoo. Bram en 'tantosofie' achterin.
Thijs? Sadist? Hoe kom je erbij.............

Nog nooit zo'n actieve ijsberen gezien, héél indrukwekkend!

Het heerlijk warme weer nodigde uit tot het 'haaienspel' in het zwembad. Een typische uitvinding van Thijs. De haai gaat mensen vangen door ze in hun bil te knijpen.
Bram: "you just like to squeeze my butt, tantosofie"

Zeg niet dat we niet actief zijn geweest!!

En als Bram iets niet leuk vindt, zeggen we met zijn allen keihard: BO-RING!!! Dit is Bram zijn slogan sinds een tijdje.

Boring ?

Morgen wordt het spannend, ik moet een helm op. Wordt vervolgd.........