1500 en 1 PK

Alles 'uit Amerika' komt te laat (ik zal geen specifiek bedrijf noemen). Maar het is zelfs zo erg, dat sinterklaas surprises pas half januari klaar zijn. Afgelopen vrijdag welteverstaan.
We hadden met William & Alma, Johan & Freke en Rob & Sandra lootjes getrokken. Er was ook een Bobbie en een Ferdinand, maar daar gaan we het niet over hebben.

Vooral voor onze Ierse vrienden was het een flinke uitdaging, omdat ze nog nooit een surprise gemaakt hadden, en...  pas twee dagen voor de surprise avond hoorde dat ze ook iets moesten knutselen. Maar de Sinterklazen hadden goed hun best gedaan, want er kwamen 8 mooie bouwwerken op tafel. Dicht-piet was er ook goed voor gaan zitten en had de nodige velletjes volgetyped.

Marie-José kreeg een mooi versierde taart, ik een surfplank. Marie-José had voor Rob een wagen van de bloemencorso gemaakt (Rob is behoorlijk fanatiek in het bouwen van een corso wagen, inclusief het bijbehorende biertjes) en ik had Johan geholpen door in surprise-vorm uit te leggen waar hij op zijn werk eigenlijk mee bezig is. Beiden vielen goed in de smaak.

Johan met zijn cursus

Mooi gedicht

En natuurlijk, een surfplank

Rob is reuze blij met zijn bloemen-corso-wagen

Een taart voor Marie-José

Een mooie schildpad voor Sandra

Freke houdt het niet meer droog, bij het gedicht van haar eigen  man

Wederom een super gezellige avond. Deze werd afgesloten met een ondeugend spelletje 'woorden raden', wat ontaarde in de meest hilarische uitbeeldingen.

Monster jam
Zaterdag stond in het teken van Monster trucks. Bram keek er al dagen naar uit.
In een groot en uitverkocht American Football stadion was een Monster Jam evenement, een onderdeel van een Amerikaanse competitie. 16 trucks strijden tegen elkaar in twee categorieën  een afval race en een anderhalve minuut free-style.
Wat een spektakel!  En wat een kabaal. Maar wederom fantastisch om te zien hoe 70.000 (!!) man uit zijn dak gaan. Wat een enthousiasme!
We hadden heel goede plaatsen. Na een vette hap zaten we er helemaal klaar voor. Gelukkig hadden we de tip gekregen om oorbeschermers mee te nemen voor de kinderen. Dat was echt wel nodig.

De afval race was absoluut stoer om te zien. Een kort rondje, dus één stuurfoutje en je ligt eruit. Al snel hadden we door dat het publiek voornamelijk voor een ding kwam: 'ongelukken'. Elke keer als een van de monster truck op kiepen stond sprong iedereen op.

De finale ronde was werkelijk fantastisch. Vlak voor de finish reden de twee trucks tegen elkaar aan, waardoor de achterligger als een raket naar voren en de lucht in gelanceerd werd. Uiteindelijk had'ie niet gewonnen, maar kwam wel ver voor de echte winnaar weer op de grond terecht. Het publiek ging uit zijn dak. Volgens de commentator: "best finish, ever!"

Oke, ik geef het toe. Wij alle vier ook. Anne stond te dansen en te juichen, en Bram deed een verwoede poging om op zijn vingers te fluiten. Dat enthousiasme neemt je helemaal mee.

Naderhand ging de adrenaline nog verder omhoog met de free-style race. Anderhalve minuut zoveel mogelijk sprongen maken en andere kunsten vertonen. Ongelofelijk, wat kunnen die trucks hoog springen, wat vanzelfsprekend weer met een gejuich beloond werd. Een aantal chauffeurs waren zo aardig om de truck om te laten kiepen. 70.000 man uit zijn dak! Vooral als hij uit de truck klautert en er bovenop gaat staan.
De filmpjes laten enigszins zien hoe de sfeer was, deze zijn echt de moeite waard om te bekijken. Hier had je echt bij moeten zijn, om de sfeer mee te krijgen.

De kampioen van vorig jaar mocht extra show maken

De start van de afval race

Dat doet mijn volvo toch niet na...

Dit hopelijk ook niet...

Rond halftien vonden wij het wel welletjes. De bende van twee had geen stem meer over en begon aardig in te kakken. Toen we het stadion uitliepen bleek dat dit toevallig het einde van de show was. Tsja, en dan willen ze niet in de file staan. Dus: hoppa, kind onder je ene arm, koelbox onder de andere, en dan als een op hol geslagen kudde buffels het stadion uitrennen. Jammer dat we dit niet gefilmd hadden. Idioten...

Uiteindelijk dus rustig naar de auto gelopen en zonder file het park verlaten. Rare jongens....

1500 en 1 pk

Nu begrijp je misschien de titel van dit stukje: 1500 pk. de monster trucks. Maar waar slaat die ene pk dan op?

Nou, de dames hadden weer een groupon gevonden op het internet. Het is een hobby van hen om de vreemdste  activiteiten eens te proberen. Na line-dansen, pottenbakken, Thais koken en noem maar op, was nu paardrijden-met-tussendoor-wijn-drinken aan de beurt. 

5 dames deden mee, in de hoop romantisch door wijngaarden te rijden en bij verschillende wijnboeren een slokje wijn te proeven. Of meer.

Bleek iets anders te zijn. Op een rijtje manege knollen door de natuur rijden. Halverwege kregen ze een klein plastic flesje 'chateau migraine' en weer terug hobbelen. Toegeven, de natuur was mooi.

Opstappen ging minder charmant. In plaats van dat die wannabe cowgirl uitlegt hoe je het paard normaal opkomt, word je gewoon met een hoop geweld omhoog geduwd. Leuk als iemand klaar staat met een foto toestel!

 

He, he, daar zit je dan

De natuur was schitterend

Al liep het paardje niet zo door.

Bezoek.

Op zondag was Stef op bezoek. Hij is voor een weekje bij Cymer en we hadden afgesproken om zondag er een lekker dagje van te maken. 

's middags rondje San Diego: zee leeuwtjes kijken en rondje maken over het strand van Coronado. Heerlijk, want het was weer ouderwets 25 graden. Stef had nog met het thuisfront gebeld, waar het 5 graden vroor.

We waren nog aan het twijfelen wat zouden gaan eten, totdat Judith (zijn lieftallige echtgenote) via facebook vroeg of de 'kip-op-het-bierblikje' alweer klaar stond. Goed idee. Stef was natuurlijk de klos... Yep, van je halve trouwboek moet je het maar hebben....

Toegeven, kipje was lekker...

Lekker weekendje

Afgelopen weekend begon de Nederlandse school weer. Dit is op zaterdagochtend. Leuk voor de kindjes want die hebben het daar heel erg naar hun zin. Maar nog leuker voor mij. De school ligt op een paar minuutjes van het strand, dus.... surfen. Correctie: poging to surfen...    Jonge, jonge, wat ben ik daar slecht in. Zeker nu ik een conditie heb van lik-mijn-vestje. Tegen de tijd dat je met je plankje door de branding bent, ben je al lichtelijk vermoeid. En dan moet je (net als de echte surfers) op je plankje zitten en wachten op de golven. De rest kan netjes zijn evenwicht houden. Ik niet. Ik kiep zelfs daar al om...
Maar, als dan een golf komt, en het lukt om met de golf mee te gaan, en je probeert te gaan staan... plons! Weer niet.

Dit keer was het helemaal embarrassing. Er was een surf instructrice en ik wilde haar iets vragen. Het enige wat ze zei: "yeah, you need lessons." En bedankt...

Maar als het dan een keer lukt om echt op je plankje te staan, dan vind ik het wel echt super stoer. Beetje bochtjes proberen te maken. Binnenkort maar eens een lesje boeken.

Ik zal wat foto's laten zien om te omschrijven wat ik al kan:

1) Op een plankje zitten wachten tot een golf komt:          bijna

2) Surfing 'in a wave':        nog lang niet

3) Surfen op grote golven:        not yet

4) Surfen op baby-golfjes:      redelijk

5) Als een 'echte' surfer met een plank onder zijn arm lopen:    buiten het feit dat je op 100 meter al ziet dat   ik een huur-plank heb, kan ik dit wel al goed

 6) Kijken naar surfers:   daar ben ik intussen heel erg getraind in

Spellen avond
Gisteravond was weer spellen avond. Er zijn intussen wat nieuwe ASML-ers die hier voor 2 jaar komen. Vera was nog alleen, dus die hebben we ook uitgenodigd. Zeer gezellig avondje weer. En weer een hoop geleerd. Johan is zijn 2e huwelijksnacht alweer vergeten, Mexico is niet uit te beelden, en van Bea weten we ook alles. Maar, 'what happens in Weatherhill Court, stays in Weatherhill Court'.

Black Moutain
Vandaag zijn we met de bende gaan wandelen: Black Mountain. Leuke tocht naar een bergtop bij ons in de buurt. Een tocht van 6 km, ruig terrein en sterk omhoog. Anne en Bram hebben het heel goed gedaan.
Bovenop heb je een prachtig uitzicht over San Diego.

Iemand had voor leuk vermaak gezorgd. Bovenop de berg staan een aantal antennes en schotels met natuurlijk de nodige hekken met prikkeldraad erom heen. Er waren een hoop parapenters rond de berg aan het vliegen. Eentje was zo aardig om in de problemen te komen. Hij kwam steeds dichter bij de masten en het lukte niet om weg te komen. Aardig van hem, was leuk om te zien.

New Years Eve

New Years Eve. Het lijkt alweer een tijd geleden. We waren bij de Neerhofjes uitgenodigd, samen met 3 andere gezinnen. Zoals verwacht: super gezellig!
Rob had zijn mobiele spellen verzameling weer meegenomen, dus hebben we de avond gevuld met allerlei spellen. Mijn schoonmoeder moest als 'grote dienaar' een paar potjes staan (he he), en de weerwolven hebben weer de nodige burgers opgegeten.
Tot het grote aftellen begon... Johan en Freke hadden het nog wat spannender gemaakt, door de afstandsbediening van de TV te verstoppen. Gelukkig vonden we hem 'toevallig' 10 seconden voor 12 uur weer terug. Na twaalven ging de 5 liter fles champagne open, proosten en dan naar buiten voor... tsja, niet voor het vuurwerk, want dat is er niet in Californië in verband met bosbrand gevaar. Maar niet getreurd, wij hadden zelf vuurwerk meegebracht. Sterretjes uit Nederland. Geweldig! En zelfs reuze spannend, want zelfs dit mag niet...

Daarna weer snel naar binnen, champagne en verder weerwolven spelen. Super gezellige avond!

Wij hadden de toetjes meegenomen

Grandioos vuurwerk

Op nieuwjaarsdag bellen en skypen met de familie. Ja, en die wisten een belofte van Marie-José te herrineren (nadat ik dit even in hun oortjes had gefluisterd). Marie-José heeft namelijk eens gezegd: als ik een keer een nieuwjaarsduik neem, dan is dat in een warm land.....

Dus, op naar het strand. Oma was zo sportief om op de tassen te letten. Het zonnetje scheen dan wel, maar de wind was toch behoorlijk koud... En het zeewater was slechts 15 graden. Brrrr.

Zie je de twijfel op de drie gezichten?

in een woord: brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Maar goed, we zijn er toch volle snelheid ingerend. Heerlijk! We waren een van de weinige zwemmers (misschien omdat deze duik niet door Unox werd gesponserd). Er was nog één ander jochie gaan zwemmen. En ja hoor, Nederlanders... Hij zit in Bram zijn klasje bij de Nederlandse school.

's Middags toch nog de traditie voorgezet door het nieuwjaars concert uit Wenen te kijken. Lache joh, wat kunnen ze hier namen toch verdraaien "on the beautiful blue doenoe". Het duurde ook even voor ik hem door had.

's avonds nog even met de bende van 2 wat sterretjes afgestoken.