maandag 29 oktober 2012

Opa en Oma weer op bezoek [door Oma]


Wisselen van de wacht: Thijs bracht Bart en Emke naar de luchthaven voor hun terugvlucht met het toestel waar Wim en ik mee gekomen waren. Hoezo efficient gepland?
Bij aankomst op Weatherhill Court kregen we, net als verleden keer een hartverwarmend ontvangst.
Heerlijk om iedereen weer te zien en de kleintjes te knuffelen. Bram moest meteen laten zien hoe goed hij al op zijn “grote” fiets kon fietsen.




Naar Birch Aquarium at Scripps : mooie vissen, grote vissen, kleine vissen, gekleurde vissen en luipaardhaaien (o ja, Marie-Jose had geregeld dat wij met Thijs later die week zouden gaan kayakken en dat we dan die haaien zouden tegenkomen). 


Bij de getijde-poel kregen we uitleg over een zee-komkommer. Bram stelde allerlei vragen, maar het spannendste was natuurlijk het voelen.


Een speeltuin doet het altijd goed.

Wouw, Bram in de bek van een heuse haai. Wat een tanden, daar heb je veel tandpasta voor nodig!

En als ze nog geen natte kleren hadden, kregen ze het hier wel. Dammen bouwen in waterstromen en bootjes laten varen.

Kayakken
Nadat we op zaterdag de kinderen naar de Nederlandse les hadden gebracht zijn we doorgereden naar La Jolla voor onze kayak tocht in een ecologisch reservaat. La Jolla heeft steile krijtrotsen met zee-grotten. Een van die grotten is onder leiding van een gids per kayak te bereiken. Uitgedost met wetsuites,  lifejackets, helmen, zonnebril, zonneklep, flesjes water en waterdichte camera stapten we soepeltjes in de kayaks.
Eerste truc was om door de golven te komen zonder om te slaan. Haaks erop; nou, dat lukte, maar niet zonder een complete golf over me te hebben gekregen. Waarom moest ik ook alweer vooraan zitten?



De tocht de moeite waard. Hoewel we niet zoveel vissen hebben gezien (die beroemde luipaardhaai al helemaal niet), waren er zeer veel watervogels als pelikanen en aalscholvers, die hun nesten in de rotswanden hadden en zwommen de zeeleeuwen rondom de kayak. Slechts twee kayaks tegelijk mochten de grot in. Een van de twee gidsen trok deze al zwemmend naar binnen en draaide de kayaks snel om. Als er een grote golf kwam moesten we namelijk snel weer weg kunnen varen.




Tja, en als je terug naar het strand wil, moet je ook weer haaks op de golven. Da’s lastig als je de golf achter je niet snel genoeg ziet. Ja, ja, die van ons ging om en de kayak was eerder op het strand dan wij. Thijs was daar lichtelijk jaloers op (hij was “goed” geland) en nam dus maar spontaan ook een duik.
Daarna nog gewandeld langs strand, mooie baaien en mooie parken (waar juist een grootse trouwerij begon). En lekker gelunched.

Halloween
Als voorbereiding voor de Halloween party, zijn Marie-Jose en ik Alma gaan helpen met het carven van de pumpkins. Tjee wat een klus en stinken dat die troep doet! We zouden er twee doen, maar na een hele ochtend werken hadden we er nog maar eentje af.


Dus s’avonds thuis doorgegaan met de tweede. Nu als ervaren pumpkin-carvers.


 Het resultaat mocht er zijn, al zeg ik het zelf. Zelfs de persfotograven waren aanwezig.

De Halloween party was een groot succes. Foto’s volgen bij het volgende blog.

Pumpkin Patch
In de donker dagen voor Kerst (sorry, in de bloedhete dagen voor Halloween) behoor je natuurlijk naar diverse pumpkin-patches te gaan.

De hele familie in de mais-doolhof.



 Pony tochtjes. Bram zijn paardje heette Orio. Of hij ook die koekjes lustte vroeg Bram.

Pumpkins uitzoeken om mee naar huis te nemen, die we de dag voor Halloween gaan carven.

 In de draaimolen moet je wel een heel scherpe bocht maken en vooral niet onderdoen voor een meisje!!!

Voor dit bungy jumpen heeft Anne zeker drie kwartier in de felle zon staan te wachten. Maar het was het wachten waard. Ze straalde helemaal.


Poging van Bram om op het kussen te klimmen.

 Maar ook bij hem een big, big smile.

 De luchtkussenglijbanen (scrabblkewoord?). Nog een keer, nog een keer, nog een keer etc

 Die hooibalen langs de baan stonden er speciaal voor Bram.

Dit rondje begonnen Anne en Bram lachend keurig naast elkaar.
Het eindigde met Bram zowat op schoot bij Anne (middelpuntvliegende kracht en een beetje angst) met een lachende Anne en een zuinig kijkende Bram.

Na een hele dag “pumpkin-patchen”, heerlijk gegeten bij de Thai.

Wordt vervolgd.
Conny








Geen opmerkingen:

Een reactie posten