Bart en Emke op bezoek [Door Anne]

Het is vandaag vrijdag de 12e en het heeft voor het eerst sinds 140 dagen gisteren en vannacht de hele tijd geregend. Dat is ook niet zo gek want Emke en Bart komen op bezoek. En die hebben altijd regen als ze op vakantie gaan. Mama gaat ze om 12.00 uur van het vliegveld in Los Angeles ophalen. En papa haalt ons dan uit school.
Nadat ze zijn aangekomen laten ze zien wat voor lekkers ze voor ons allemaal hebben meegenomen. Vooral de Venz XXL wordt door iedereen graag gegeten. Nog even de huurauto ophalen en dan thuis lekker eten. We moeten vroeg naar bed want morgen hebben Bram en ik weer Nederlandse les, en papa en mama gaan met Emke en Bart surfen.

Zaterdag brengt papa ons naar de les, en mama gaat dan met het bezoek alvast naar Ocean Beach waar de surflessen zullen zijn. Papa zal daar dan iets later aankomen. En dat lukt… papa kon de weg niet meer zo goed vinden. Of wilde hij het droogoefenen missen? In ieder geval, dat droog oefenen ging soms goed, en soms iets minder…

Als ze eenmaal echt in de zee mogen (we hebben het dan wel over de echte Pacific, waar alle goeje surfdudes komen) blijkt dat papa het gelukkig al veeeeeeeel beter kan. Maar ja, die heeft het ook al vaker gedaan. Surfen bedoel ik…. 

Maar ook mama kan al aardig op deze plank blijven staan. 

En op het eind durven ze zelfs met z’n vieren, maar ja, dat is dan wel op het strand. En echte surfers weten dat je met je achterste voet op het uiteinde van de plank moet staan. Dus ja, papa is echt wel de beste.

Toen het surfen was afgelopen wilde papa nog een plank meenemen, maar dat viel een beetje op. 

Na het surfen zijn ze daar nog een hapje gaan eten en toen terug naar huis. Papa en Bart komen ons ophalen, en mama en Emke rijden alvast door. 

Toen we thuis aankwamen was de jaarlijkse vliegshow al bezig. Sommige vliegtuigen waren ver weg, maar we konden ze wel nog goed zien als we achter ons huis op het muurtje gingen staan. Vorig jaar hebben jullie hiervan al mooie foto’s kunnen zien, maar vast niet zo’n mooie als deze.

En ’s-avonds gaan we met z’n allen naar een collega van papa waar een boel Nederlanders zijn en ook veel vriendjes van ons. Daar is een poolparty. En lekkere hapjes. En een zwembad. En een groot balkon waarop je het vuurwerk van de vliegshow kunt zien. En nog veel meer. En om tien uur in de avond zijn we naar huis gegaan. Iedereen was moe, maar er wordt wel nog even 19-letter Lingo gespeeld, waarbij “menstruatiestoornis” en “Marshallplanachtige” (tel je even mee?) niet de winnende woorden zijn. “Minimumtemperaturen” is dat wel en dan mag je 20 ballen uit de bak pakken… 21910… staat NIET op de kaart….

Op zondag gaan we naar de San Diego Safari Zoo. Dit is echt een hartstikke mooie dierentuin waar je de dieren heel goed kunt zien, bijvoorbeeld vanuit een treintje dat je door het park leidt. Ieder week wordt er wel een diertje geboren, zoals deze kleine gorilla. Zijn mama heeft hem twee tellen later ter bescherming weer teruggegrepen.

Andere dieren zijn minder schuw en je kunt ze zelfs voeren. Deze poppegaaje komen zelfs uit je hand eten. Lief he?

 Behalve deze tamme diertjes leven er ook veel echte wilde dieren. En ze hebben alle ruimte wat erg fijn is.

Tijdens de cheetah-run kun je zien hoe snel zo’n beest kan rennen, en dat was wel erg indrukwekkend. Vandaag rende de cheetah iets minder dan 5,7 seconden over honderd meter, en dan mag je zelf de gemiddelde snelheid uitrekenen. Nee, het is geen echt hondje dat door een touwtje naar voren wordt getrokken….

En nu heb ik geen zin meer om te schrijven dus mag Bart het overnemen.

En dat is maar goed ook, want we gaan zometeen eten bij Hooters. Tsja, als je naar de U.S. gaat wil je dat ook wel eens hebben gedaan, toch? Maar eerst nog even dit vreemde beest bekijken.

En dan afscheid van de zoo.

Bij Hooters kun je, laten we zeggen, ook TV kijken en lekker eten. Gelukkig hadden Thijs en Marie-José nog voor een verrassing gezorgd. Het personeel was op de hoogte gebracht van het feit dat ik “net” jarig was geweest, en dus wordt er gezongen door de opgetrommelde bediening en moeten er foto’s worden gemaakt. Ach ja, je kunt het slechter treffen…

Na dit gezellige etentje gaat Bart naar zijn hotel in Carlsbad want hij is tenslotte ook hier voor zijn werk. Emke en Marie-José gaan dinsdag en woensdag naar Los Angeles en donderdagavond is iedereen weer aanwezig bij de familie van de Camp zodat er vrijdag nog iets leuks kan worden gedaan.