35. Zo jong?

Vorig weekend was het feest. Marie-José werd 35. Dus groot feest.
We hadden met zijn drietjes leuke cadootjes uitgezocht. Maar het hoogtepunt was toch de levensgrote kerstman voor in de tuin. Dit vinden wij alledrie leuk, Marie-José niet. Maar ja, een gegeven paard...

"Jammer dat'ie niet meekan naar Nederland"

We hadden leuke plannen (althans: ik had leuke plannen). We zouden de kindjes naar de Nederlandse les brengen, en dan naar het strand gaan. De jarige mocht dan op het strand een boekje lezen ofzo, terwijl ik lekker zou gaan surfen (goed plan toch?)
Maar, ongelofelijk maar waar: het was koud. Regende zelfs een beetje. Belachelijk. En dat in December...

Dus hebben we onze tijd maar goed besteed om het feest voor te bereiden. Marie-José had de Nederlands/Ierse club uitgenodigd om er eentje op haar verjaardag te drinken.
Een catering van de soup-plantation, maar dan zonder de soep, de koelkast vol met vloeibaar geluk en een mierezoete taart met 'Happy Birthday', en klaar is klara.

Helaas waren er wat afmelingen. Eén stel vond een vakantie naar Hawaii blijkbaar belangrijker. Nou belachelijk (totdat je hun blog leest).



Maar, het was een heel gezellig feestje. Ik had voor Marie-José een piñata gemaakt. Je kent ze wel van "America's funnies homevideos". De papa's maken (of kopen) een knutselwerk, gevuld met speelgoed en snoep. Vervolgens mogen de kids met een knuppel erop los meppen, tot 'ie breekt. (Op TV zorgt zoonlief met knuppel er meestal voor dat 'ie geen broertjes of zusjes meer kan krijgen)
Tsja, ik blijf natuurlijk een mechaan. Het resultaat was een mooie golftas (al zeg ik het zelf), maar mijn knutselwerk was 'iets' te stevig. Nadat alle kids er stevig op los gemept hadden, zat er nog geen deukje in. (David: goede dozen!)
Gelukkig had ik de vul-opening opengelaten, en dus stroomde de inhoud spontaan op de grond na de laatste mep. Lachen, plezier voor jong en Thijs...

Lieve, schattige en onschuldige gezichtjes bij het piñata meppen

En dan graaien.... prachtig (zou ik ook doen)

Nadat we de kinderen in bed gelegd hadden was er nog tijd voor een Amerikaans-Iers-Nederlands afzakkertje. Zzzzzeer gezzzzellig, he Meindert?

De dag erna kwam de Sint op bezoek. De Nederlandse club had weer zijn uiterste best gedaan voor een leuke middag: Sinterklaas en zwarte pieten, zoveel pepernoten dat je je er ziek aan eet (en een jaar lang geen zin meer in hebt), leuke liedjes en activiteiten. En voor ons: Douwe Egberts koffie. Heerlijk..... Iederen moest een hapje meebrengen. Een paar fanatiekelingen hadden boerenkool met worst en stampot met jus gemaakt. Heerlijk. Daar werd pas echt op aangevallen...

Er was plek voor 200 man en de kaartjes waren in no-time uitverkocht.Blijkbar zijn er een hoop Nederlandsers in San Diego die deze traditie hoog houden.


Natuurlijk 'Zwarte Pieten Stijl' dansen
(Thema Gangnam Style)

De ouders 'mochten' ook meedansen.
Ik kon het niet laten om deze foto te plaatsen.
Voor de geintereseerden: ik heb ook een filmpje hiervan.....

Super blij met zijn Captain America masker
Tsja, een Premier Rutten masker is dan toch minder boeiend...

En 's avonds hadden we nog meer geluk. Sinterklaas had een persoonlijke DVD opgestuurd en 2 zakken met kadootjes voor de deur gezet. Wat een geluk

Sinterklaas spreekt Anne toe.

Sinterklaas wist dat Bram moet stoppen met duimen.

Ik citeer: "YYYYEEEEAAAAHHHH !!!!"

Na afgelopen weekend, was dit weer een normaal weekend. De rust was weer een beetje wedergekeerd.
Ik ben weer eens een poging gaan wagen om te surfen. Wat is dat moeilijk zeg. Je bent al bek-af voordat je uberhaubt op die plank staat.
En daar zit je dan te klunzen tussen allemaal professionals, van allelei leeftijden (echt: van 6 tot 60). Maar, die paar keer dat je op de plank staat, is het wel leuk.

Komende week wordt een drukke week voor mij op het werk. Mijn project, waar ik nu een half jaar aan werk (voelt als jaren) wordt opgeleverd. Ben benieuwd...
En de 'Oma Maas' (moeder van Marie-José) komt op bezoek. Ze blijft tot na de jaarwisseling. Hier kijken we ook erg naar uit.