zondag 30 december 2012

Las Vegas en plofkippen

Tussen Kerst en 'New years eve' zijn we naar Vegas geweest. Voor Marie-José en mij de 2e keer, maar dit keer met kindjes en Oma. Op advies van familie Wehrens hadden we een appartementje net achter de Strip geboekt. Prima huisje, lekker rustig en een kwartiertje lopen vanaf de Strip.

De vorige keer dat wij in Vegas waren hebben we geleerd dat je op straat mag drinken, overal mag roken en je kinderen tot diep in de nacht met je mee mag zeulen (omdat jij alles wil zien, duidelijk niet om de kinderen een plezier te doen). Wij zijn dan toch minder 'rock and roll' omdat wij niet op straat gedronken hebben, niet gerookt hebben en de kinderen lagen er op redelijk normale tijd in.

De eerste avond keek de bende van drie hun ogen uit. We begonnen bij Venetian, waar binnen bootjes door de grachten varen en het plafond geschilderd is alsof je buiten bent. Duurde even voor Anne en Bram doorhadden dat het (volgens hen) 'een fopje' was.


Oma keek haar ogen uit bij de vele gokkasten en de aankleding van de casino's. Ze was verbaasd over hoe mooi alles was en de vele details. We moesten vaker even stoppen omdat ze even de details om zich in moest laten werken.

Daarna gingen we naar Treasure Island. Hier vindt een live zeegevecht plaats met twee piratenschepen, waarbij eentje zelfs zinkt. Wij dachten dat Bram dat geweldig zou vinden. Buiten het feit dat hij zich rot geschrokken was van de knallen en bang was van het vuur, vond hij het prachtig. Vooral toen het afgelopen was vond hij het leuk en begon hij weer wat te vertellen. 'Kijk papa, een echte schoonmaak Piet-Piraat'.




Daarna nog naar de Etna kijken. Een heuse vulkaan uitbarsting op straat. Alles kan in Vegas. Bram en Anne wisten niet wat een 'vulkaan' was. Maar halverwege onze uitleg kwam hun reactie "O, you mean a volcano. Yeah, we know them'. Stom van ons, om iets in het Nederlands aan hen te vragen.

Opeens zag oma een bekende: Celine. "Goh, is die ook tot hier doorgedrongen?". Oma dacht namelijk dat Celine uit Nederland kwam, want "als je 'de Jong' heet kom je toch uit Nederland?"

Daarna terug naar het huisje, omdat het al laat was voor de kindjes.

De dag erna een bezoekje gebracht aan de Hooverdam. (Oma wilde niet gokken, dus moesten we wel een dagprogramma maken). Dit was een spectaculair uitstapje. Marie-José en ik hebben tientallen keren een hartaanval gekregen als de bende weer ging rennen of springen vlak bij een afgrond. Maar goed, we hebben het een heelhuids vanaf gebracht. Mooi bouwwerk trouwens. En... sneller gebouwd dan gepland. Dus, ze kunnen het wel in Amerika....
200 meter hoog. Indrukwekkend....
Da's wat anders dan dat muurtje in Robbertville



Da's best hoog... Zweethandjes...

De dam light op de grens tussen Nevada en Arizona

Na traditioneel een koelkastmagneetje te kopen weer op weg naar Las Vegas voor een tweede avond vol glitter and glamour. Na een rondje Parijs, via Rome naar de Cheesecake factory. Lekker eten en het toetje (de cheesecake) in een doosje mee naar huis nemen.
Parijs in Vegas

Een standbeeld in Rome

En nog een standbeeld in Rome

De fontein by Belagio. Prachtig


Tussendoor op de foto met bekende helden.
Bram met 'stars mannen'. Apetrots, want hij mocht
een 'gun' vasthouden.
Anne met 'Hello Kitty'. Koste wat moeite om een
niet extreem lelijke versie te vinden



Bram nog eens met Batman. De lelijkerd ernaast ken ik niet.
Na de foto had Bram wel commentaar op hem. Niet op zijn
mond, maar 'wat een dikke meneer zeg'. 
De dag erna zijn we naar Red Rock Canyon geweest. Op internet lazen we dat Meindert  (collega) en Christy het mooi vonden. 4 van de 5 punten....

Het was ook prachtig. De natuur hier blijft ons verbazen. We hebben twee wandelingen gemaakt. Een klauter partij op en over de rode rotsen en een tochtje naar een waterval. Helaas, viel er weinig water. Toch mooi. Er zouden ook pretroglieven (rotstekeningen uit de Indianen tijd) te zien zijn. De enige tekens die wij zagen waren niet uit die tijd, want ik geloof niet dat Hiawatta 'I love you, Jessica' op de rosten gekliefd heeft.




En daarna weer via de nodige Strabucksen naar huis. Langzaam voorbereiden op 'New Years Eve'.
Wel jammer dat we niet in Nederland zijn en live de uitslag van 'het woord van 2012' meekrijgen. Nu moeten we via het internet meekrijgen dat Plofkip de winnaar is. Appen en Pandapunt ken ik niet eens. Dat zijn toch flinke nadelen als je in het buitenland woont...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten