Nieuw persoonlijk record

Een paar weken geleden heeft Marie-José de halve marathon gelopen, met Freke en Johan. En ja, dat zag er aanstekelijk uit. En inderdaad, dan zeg je 's avonds tijdens een glaasje champagne wel eens wat, in een vrolijke bui. Ik geef toe, ik had het gezegd. Maar dat ze me daar aan houden, daar ben ik dan minder kapot van. Kortom: ik moest ook een keer meedoen met een run.

Gelukkig was het drietal zo 'lief' om een tocht van slechts 5 km uit te zoeken. Tsja, en dan moet je...
De run was "After Dark". Om 10 uur 's avonds een rondje rennen door downtown San Diego.


Ik had me heel goed voorbereid. 's Middags nog ren-schoenen gekocht en dat was alles qua voorbereiding. De laatste keer dat ik gerend heb kan ik me eigenlijk niet meer herinneren.

Maar goed, op naar de race

Beetje gekken voor de race
Zou het aan de spanning liggen?

Of zou het toch aan de persoon liggen?

Drukte voor de start....

5 Kilometer later konden we nog steeds lachen. We hadden zelfs alle vier een persoonlijk record gevestigd op de 5 km (voor het eerst dat we allemaal een 5km afstand renden)
Johan was 14de met een tijd 19:44. Daarna werd het spannend...
Thijs, 238ste met een tijd van 26:58, dan Freke met 239ste (27:00) en Marie-José 240ste (27:01)
Voor de volledigheid: er waren 770 deelnemers, de laatste kwam na 50 minuten binnen strompelen...

Toegeven, ik vond het leuk om te doen, dus mogelijk op naar de volgende race... (let op: mogelijk)

En omdat het toch al avond was, zijn we maar een biertje gaan drinken. Moet dan maar, toch?. En wat hebben we rare dingen meegemaakt...
Zo liep er een bruidspaar rond, dat het feest én de gasten kwijt was.
Vervolgens ging er iemand midden op straat door de knieën. Eerst de dame voor de heer, en vervolgens de heer voor de dame. En dat nota bene met de bloemen die van het bruidsboeket afkwamen...
We waren er getuigen van dat een brandweerwagen en ambulance nodig waren om een enorm bezopen 'dame' af te voeren.
En vervolgens vonden we zomaar een nestje biervaten.
Kortom, een normale avond stappen in San Diego...

de 3e helft...

Zomaar een spontaan 'aanzoek'

Wild-gluurders

Spectakel op straat
Voor degene die van details houden: de straat-pizza
zie je rechtsonder nog liggen.

Voor de kenners: de symboliek van de lege vaten...

Een zeer gezellige avond.
Nu (dagje later) moet ik toch wel bekennen dat ik hier en daar spierpijn heb. En niet alleen van het rennen. Ik was zaterdag ook nog even gaan surfen. De golven zouden 3-4ft zijn (90 cm tot 1m20). Nou, die krengen bleken super groot te zijn. Tweemaal manshoog. Dus dat was enorm ploegen om überhaupt door de branding naar open zee te peddelen, om vervolgens 'head first' voorover van zo'n grote golf getorpedeerd te worden en op het strand gesmakt te worden....
Volgens kenners heet zo'n golfhoogte 'tweemaal over de kop' Dit kan ik bevestigen. Voor je weer adem kan halen ben je zeker twee keer over de kop gemarteld...
Al heb ik veel plezier, blijven oefenen...