Thijs, Marie-José, Anne en Bram: Mission bay

Wat een heerlijk weekend was het weer. Dat mag dan ook wel na een week hard werken (vind ik althans zelf).

Afgelopen week had Anne een weekje kamp. Een kort rekensommetje legt uit waarom 'camps' hier zo hot zijn (en dan heb ik het niet over de 'van de camps', die zijn altijd hot). Full-time werkende ouders hebben 3 weken vakantie per jaar. Kinderen hebben 3 maanden vrij. De oplossing: dump je kids bij je ouders voor 2,5 maand als ze in buurt wonen, of stuur ze 10 weken op rij (!) op een kamp. Er is echt keuze uit honderden kampen...

Voor Anne hebben we twee zomerkampen uitgekozen: een weekje dans-kamp en een weekje watersport kamp. Anne was dus naar dans-kamp gegaan. Ten eerste omdat ze dansen leuk vind (niet onbelangrijk) en ten tweede omdat dit een van de weinige betaalbare kampen is (niet minder onbelangrijk). Je moet wel twee-verdiener zijn om een hele zomer lang je kids op kamp te sturen.

Anne vond het heel leuk en was elke dag bek-af. Ze had heel veel dansjes geleerd. Vrijdags was de uitvoering voor de ouders. En daar kunnen 'hard werkende ouders' dan ineens wel bij zijn ;-)

Met andere woorden, Bram had een paar dagen het rijk voor zichzelf. Marie-José heeft een leuk filmpje van Bram gemaakt.

Zaterdag was een relax dagje. Ik ben met de bende van twee naar een van de speeltuinen in de buurt geweest. Er was een kinderfeest in opbouw, dus volop vermaak voor mij. Ongelofelijk wat hier meegesjouwd wordt voor een kinderfeestje. 10 van de 15 picknick tafels worden meteen ingepikt (het lijken soms net Duiters op vakantie) en versierd met fel roze tafelkleedjes. Twee joekels van barbecues gaan aan, zodat iedereen meteen kan meegenieten in de rook. Zonder overdrijven wordt er een kubieke meter drank aangesleept. En dan alleen frisdrank, de sukkels. En natuurlijk komen de gasten met partytent en tig camping stoeltjes. Maar de jarige job, die heb ik niet gezien...

Nadat de bende flink gespeeld had en goed verhit was, lekker naar huis om te zwemmen in ons zwembadje. Het water is 30 graden, dus wat wil je nog meer... Als een god in Frankrijk...

's Avonds kwamen buren eten. De buren waarvan hun tuin een tijdje terug versierd was door 'vrienden'. We wilde hen de Hollandse stamppot en snert besparen, dus maar weer eens lekker barbecueën. Begint afgezaagd te worden, maar blijft lekker genieten! Het was weer een super avond. Biertje, wijntje en een flesje prosecco erbij. Niet verkeerd.
Zij hadden ons de tip gegeven om eens een fiets te huren en door Mission Bay te fietsen.

Zo gezegd, zo gedaan. Nadat we 's ochtends ons allebei afgebeuld hadden (voor de zieke geesten onder jullie, ik bedoel iets anders). Marie-José was gaan spinnen en ik had me anderhalf uur te pleuris gefietst in de heuvels, bij 28 graden in de schaduw (maar dan zonder schaduw). Mijn god, ik was helemaal total loss.. Maar ja, we moesten natuurlijk eventjes meedoen met onze Marianne Vos! Hulde

Daarna op weg naar Mission Bay. Een fantastische combinatie van strand en park. Aquatic playground noemen ze het hier. Een heerlijke plek om lekker naar het strand te gaan, te watersporten of in een park of speeltuin te spelen. En natuurlijk te cruisen over de beach-boulevard. En ja hoor, ook hier weer honderden families aan de 'weekend barbecue'. En voor die weekend barbecue, neem je geen wegwerp modelletje mee. Nee hoor:

BBQ met auto

Typisch beeld: palm bomen, park, stand, zee, bootjes

Omdat je op sommige stukken tussen de auto's moest fietsen, hebben we Bram maar in een zitje gedaan. Beetje krap, maar ging nog net... Anne had heel goed gefietst, al zijn we en een hoop tegemoet komende fietsers heel wat hart-verzakkingen rijker. Fietsen zonder slingeren blijft moeilijk.