zondag 5 augustus 2012

Pennypickle's

Penny wat?

Temecula ligt ongeveer 45 minutes ten noorden van ons. Op zich niet zo boeiend. Maar wel dat er Pennypickle's ligt: een 'interactief kindermuseum'. Dit is een sjiek woord voor een museum waar kinderen overal aan mogen zitten. Resultaat: een knettergekke bende. Zo gek, dat het museum drie keer per dag voor slechts twee uurtjes de deuren opendoet. Volgens mij, omdat het personeel na die twee uur rust nodig heeft. En stilte. Vooral stilte... Maar ja, wie maakt er dan ook een 'interactieve muziek kamer' voor kinderen. Of een knutsel kamer waar je zelf met lijm en water je eigen slijm-producten mag maken (zonder toezicht!). Eigen schuld, dikke bult. Zeker geen place-to-be voor Rob...

Anyway, leuk voor de kinderen en leuk voor papa's, want het thema was 'techniek'. Koste wat moeite, maar uiteindelijk hebben ze allebei met tandwielen gespeeld.

Kijk hem eens genieten in de 'tijdmachine'


Temecula zelf was ook leuk. Een 'echt traditioneel Amerikaans stadje'. Althans, dat moest het voorstellen. Correctie: dat moesten de voorgevels van de huizen voor stellen. Daarachter, lagen de normale eettenten en (om in het thema te blijven) tientallen antiekzaken. Met antiek bedoel ik in dit geval geen Rembrands, Michelangelo's of andere kunst. Nee, gewoon ouwe, lelijke kitsch. Leuk om eens doorheen te lopen. Helemaal fijn dat het lukt om de winkel uit te lopen zonder dat de bende van twee een of ander beeld van zijn sokkel heeft laten kiepen. 'You break it, you buy it.'


'We zijn een klein hapje gaan lunchen in 'the bank'. Een tentje, waarvan het terras helemaal was versierd met 1-dollar biljeten. Dat moeten we de Amies dan wel weer nageven. Dat kan hier gewoon. Ik schat dat de briefjes in Nederland er binnen een week van de muur geript zouden worden.

Anyway, dit kleine hapje werd een mega-maaltijd. 4 bordjes waren niet leeg. Zo vol dat we (guess wie 'we' is in deze zin) geen zin hadden om te koken. Dus, op naar de shoarma-tent, die we laatst gevonden hebben. Lekker man.... Oud Hollandse Doner Kebab met oud Hollandse knoflook saus. Heerlijk...
En, nog belangrijker, ik ben er achter gekomen waar toch al die import Heineken vandaan komt. Blijkbaar bij de shoarma-tent uit de muur. Snel even een fotootje van getrokken.

Zondag (na goed de tandjes te hebben gepoetst) zijn we een rondje gaan wandelen bij een meer: 'Lake Hodges' (nee Bram, niet 'lake hondjes'). Gelukkig was het nog onder de 30 graden, maar dan ook maar net. Jonge jonge wat was het heet. En stoffig. We zijn ook niet zover gekomen. Toch een mooie wandeling en een paar mooie kiekjes gemaakt.
Lake Hodges

Ja, ja, ik weet het.
Maar: het is maar een T-shirt. Geen levenslange tatoo

Cactus in bloei


Volgens het boekje: Red-Tailed Hawk.
Volgens mij: mooie roofvogel
En nu lekker op de bank de blog bijwerken. Zo nog even de blog's van mijn collega's lezen. En dan nog even lekker plonsen in ons zwembadje. Wat een leven....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten