Thijs, Marie-José, Anne en Bram: VVV: Verjaardag, Vakantie en Vaderdag

Weer een lekker drukke week gehad. Donderdag werd Bram 5 en dat moest natuurlijk gevierd worden met zingend wakker maken, een kroon en kadootjes. Hij wil later brandweerman worden (althans, deze week), dus kreeg hij een mooie kroon met vlammen erop.

De hints van Bram de afgelopen weken waren overduidelijk: hij wilde Lego of Lego. Daar was hij dan ook dolblij mee

En dan mogen jullie raden wat er in dit pakje zat...

En natuurlijk Skypen met familie.

Marie-José en oma hadden vlinderjes gemaakt als traktatie. Sommige kindjes vonden het zo mooi, dat ze het niet opaten in de klas maar mee naar huis wilde nemen om 'aan mama te laten zien'. Nou, een groter compliment kun je niet krijgen van kinderen, toch?

Bram in zijn klasje

En natuurlijk het hoogtepunt: met Teagan op de foto. Want Bram wil met haar trouwen (en alweer: deze week althans. No worries Yentl, volgende week wil hij weer gewoon met jou trouwen). Schattig he!

Marie-José had zich weer eens goed uitgeleefd voor een taart voor Bram. En of die gelukt was! Goed he! De taarten worden echte kunstwerken. Bijna zonde om aan te snijden (maar dat is me toch gelukt). En dan zijn ze ook nog eens super lekker!

En Vaderdag natuurlijk. Ik heb weer mooie knutselwerken van de bende van twee gekregen. In het land van Groupons kon Anne natuurlijk niet achter blijven: ik heb een berg coupons gekregen voor onder andere een knuffel, een dukke kus en een massage. Lief he.

Van Marie-José had ik fotografie spullen gekregen. "Fijn zo'n hobby, weet ik tenminste weer eens wat ik kan kopen".

En de V van Vakantie. Althans, voor Anne. Zij is begonnen aan haar 3 maanden vakantie. Belachelijk toch? Wel zuur voor Bram, want zijn school gaat gewoon de hele vakantie door...
Marie-José heeft nog een berg foto's van haar school gemaakt op haar laatste schooldag, als herinnering. Volgende week gaat ze naar een zomerkamp, samen met vriendjes.

Bij Cymer werkt een groep van 20 mechanen uit India. Waarschijnlijk omdat ze goedkoop zijn, niet omdat ze zo goed zijn. Maar goed, het zijn heel aardige gasten. Met een aantal heb ik nouw samengewerkt en zij wilden mij bedanken middels een etentje bij een Indies restaurant. Ze hadden zelf een groepje samengesteld die mee mochten. Alleen degene die echt met mij hadden gewerkt mochten mee.
Super gezellige avond. Ik moest van alles proeven. Ze hadden vol trots zitten vertellen over hun cultuur, het eten en religie. Ik had een poging gedaan om te speechen in de moedertaal van een aantal van hen (er zijn 22 talen in India). Ze verstonden het ook nog en waren zeer onder de indruk. Voor de kenners: ತಾಣಕ್ ಯು (Dhanyavadad)

Ik heb twee complimenten van hen gekregen die me nog lang bij zullen blijven: ten eerste dat ik een hele goede sfeer had geïntroduceerd bij het mechanisch team, waarbij je als leidinggevende ook persoonlijke zaken bespreekt en grapjes maakt met je teamleden. En dat je leiding kan geven zonder te schreeuwen maar met open dialogen. Hebben mijn cursussen 'open onderhandelen' toch nog baad gehad.

Vandaag hebben we ons laatste bezoek weggebracht naar LA. Toch wel raar om afscheid te nemen met "tot over anderhalve maand in Nederland".
We hadden ook een afscheidsfeestje bij onze ASML manager hier. Ook enkele van hen zal ik pas weer in Nederland zien. Heel raar.
Dit feest had trouwens nog een bijzonder mooi hoogtepunt, toen een van de dames in het zwembad viel. Laten we het erop houden dat het iets minder charmant ging dan bij het schoonspringen bij de Olympische Spelen, maar ze kreeg toch een dikke 10 punten van elk jurylid.
Voor dit feest had Marie-José weer een taart gemaakt: