Het noordelijkste puntje van onze trip is Lake Tahoe. Een
prachtig blauw natuurlijk meer op 2000 meter hoogte. Het mooiste stukje is Emerald
Bay. Zo Amerikaans als we inmiddels zijn, zijn we hier met de camper direct
naar toe gereden. Uitstappen, foto’s maken en weer verder. In dit geval kon het
niet anders. Het alternatief was een hike-tocht van meerdere uren. Niet echt
een optie met twee kleine kinderen bij 30 graden.
Emarald Bay. Echt heel mooi |
De weg ernaar toe was al fantastisch. Hier rijden we over een bergkam, met het meer aan twee kanten. |
En natuurlijk gezwommen in het meer. Niet eens zo extreem
koud voor een bergmeer. Leuk dat ‘we’ dit hier een alpine-lake noemen. En,
bijna geen planten in het water. Vooral Anne kan dit waarderen, want als die de
zee in gaat is het ‘eeh gross, seaweed’ (alles is eeh gross by the way). Maar
hier konden we heerlijk zwemmen. En natuurlijk moest/mocht ik weer helpen bij
het bouwen van ‘the biggest sandcastle, ever’. Maar, volgens de 2 koppige jury
was ik wel geslaagd.
brrrrrrr, koud. Twee poncho's en een badlaken zijn niet voldoende |
En twee minuten later zijn ze weer volop aan het spelen... |
En dan zien ze er zo uit.... |
Op aanraden van mijn kapster hebben we met een Mississippi
boot een tocht naar Emerald Bay gemaakt. Heel mooi, maar wel een hoog Zonnebloem
gehalte. Er was nog net geen bingo aan boord. Maar ongelofelijk mooi blauw is
dat water. En natuurlijk een prachtige natuur. Ze zeggen dat je de bodem op 7
meter nog kan zien. Ik heb het niet nagemeten, maar dit lijkt wel te kloppen
(onder het motto: je geloofd je ogen niet). Wat ook grappig is (althans, vond
ik) is dat in de winter dit gebied een ski-oord is. Vanuit de boot konden we
diverse pistes zien liggen, terwijl wij aan het puffen waren van de hitte.
Omdat we ons niets voor konden stellen bij een Lake Tahoe met een meter sneeuw,
hebben we dit op ons to-do lijstje toegevoegd. Wie van de collega’s gaat mee?
Maar, het levert wel mooie plaatjes op... |
Een nestje arenden gespot |
En je raad het al, na het varen zijn we weer gaan zwemmen... Het mooie van deze baai waren drie dingen.
1. Het ligt niet in California, maar in Nevada, dus mag je in het openbaar alcohol drinken. Marie-José had dus meteen voor een natje voor ons gezorgd.
2. Op het strand was een bruiloft bezig. Je ziet aan de schaduw van Bram waar de zon staat. Inderdaad, alle gasten zien helemaal niets, want die hebben tegenlicht van de zon en de weerspiegeling in het water kijken. Toch leuk om te zien.
3. Er waren ontzettend knappe mannen aan het zwemmen.
De foto's spreken voor zich:
Marie-José met een pulletje bier. En nee, ik weet ook niet wat die vrouw op de achtergrond aan het doen is |
Wedding at the beach, |
Zie je, niets gelogen |
We hebben ons camping plekje een flinke upgrade gegeven. De
camping die Marie-José had uitgekozen zag er prachtig uit en lag op loop
afstand van het meer. Op internet althans. Dus hebben we wat verder gezocht en
een hele leuke camping aan het meer gevonden. Wel in de bossen, dus moesten we
alle etensresten goed opruimen, anders zou Bruintje de Beer op beer op bezoek
komen. Blijkbaar hadden we alles goed opgeruimd, want we hebben geen bezoek
gehad…
Maar de volgende campings, dat belooft nog heel wat meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten