Yosemity, volgens
velen hét mooiste park van de VS. Volgens ons: een van de vele mooie
plekken van de VS. Ik was er 20 jaar geleden al eens geweest, maar wist het
niet meer zoveel voor de geest te halen (misschien iets met alcohol, studeren
en geheugen ofzo?)
Na een bergpas van bijna 3000 meter (goed zo campertje)
kwamen we het park binnen aan de oost-kant bij Tuolumne Meadows. Volgens mijn Cymer
collega’s is dit het mooiste stukje van het park. Dus, campertje aan de kant en
een stukje wandelen. Inderdaad prachtig. Zelfs een paar hertjes gezien.
 |
| Hertjes |
Nadat
de bende van twee uitgewandeld was, zijn we verder gereden naar Yosemity
Valley. Onderweg hebben we weer genoten van fantastische uitzichten. Met
natuurlijk de ‘Half Dome’ als bekendste bergtop. Onderweg stonden een paar
rangers uitleg te geven. Je kon via een sterke kijker naar de bergbeklimmers op
deze Half Dome kijken. Ongelofelijk veel. Het leek een stroom mieren die deze
bergtop beklimt. Tsja, als het zo burgerlijk is om hier 1500 meter te klimmen,
dan slaan wij dat natuurlijk over.
 |
Hutje mutje de berg op
(foto gegoogled...) |
 |
| Half Dome |
 |
| Bijna alles is groot in Amerika |
 |
| Uitzicht over 'the valley' |
 |
Onderweg kom je ook stukken afgebrand bos tegen.
Deprimerend om te zien |
Gelukkig was het een rustige dag in het park. De meeste
scholen zijn alweer begonnen. Maar toen we in ‘the Valley’ aankwamen, vonden we
dit te druk en te toeristisch. Dus, zijn we doorgereden naar Bridalveil Fall.
Deze waterval (188 meter!) stroomt (valt) het hele jaar door. De meeste andere
zijn droog in de zomer.
Ondanks de vele waarschuwingen (waarschuwingsborden en een
recente plas bloed) zijn we er naar toe geklommen. Anne en Bram vonden het
geweldig om over de rotsen te klauteren (wij ook hoor). Na een natje en een
droogje met de voetjes in het koude water weer terug geklommen. Bram heeft de hele
tijd volgehouden dat ‘ I can do it all by myself’ (terwijl ik zijn hand of meer vasthield op moeilijke stukken). Schattig!!
 |
| Dit bedoel ik met 'te toeristisch' |
 |
| Bridalveil fall |
 |
| Voetjes afkoelen in de rivier |
 |
| En maar klauteren |
Na een dagje genieten van de natuur zijn we naar onze
camping in het park gereden. Bij de vorige camping was de berenbox nog een
advies. Nu was het een verplichting. We moesten deze keer zelfs formulieren en een reglement ondertekenen over beren, kampvuren en barbecueën in het wild.
Alles in de
camper (of tent) dat een geurtje heeft, moet je in een berenbox stoppen.
Dit zijn stalen kisten (gemaakt van WO II tanks) met een sluiting die de
gemiddelde beer niet open krijgt. Een beer met honger zal proberen deze box
open te breken, in plaats van je camper of tent. Je kunt dan gerust doorslapen
als een beer op je kampeerplekje bezig is...
’s Nachts was het
pikkedonker in het bos. Toch wel spannend...
En 's ochtends wel weer op tijd alles uit de box halen,
voordat het begint te koken in de zon...
 |
| Eten erin... |
 |
| en kastje dicht |
De dag erna hebben we een bekend en mooi uitzicht punt
bezocht.
 |
| Deze foto heeft Anne gemaakt |
 |
| Deze heeft Bram gemaakt |
 |
| De bende van twee bij onze camper. |
Daarna zijn we we het park weer uitgeslingerd en op
weg gegaan naar het volgende park: Sequoia National Park. Sequoia’s zijn reuze dennenbomen,
die makkelijk 2000 jaar oud worden. Het zijn niet de hoogste te wereld (die
natuurlijk wel in Amerika staan) maar wel de grootste qua volume. We hebben de zwaarste
boom ter wereld bekeken (General Grant). In een woord: ongelofelijk… Een omtrek
van 33 meter, hoogte van 82 meter en 1700 jaar oud.
 |
| Sequoia. Let op. Marie-José en de kids staan naast de boom |
 |
General Grant. De zwaarste boom te wereld.
Nu staan wij naast de boom |
 |
Weer de General Grant.
Je krijgt zijn afmeting gewoon niet op een foto |
Zo sympathiek als de Amerikanen zijn was dit stukje bos per rolstoel bereikbaar
(Lees: er liep een betonnen pad door het bos met een net houten hek er langs.
Je mocht niet bij de bomen komen) Maar, niet alles was afgeschermd, dus zijn we
een ongerept stukje bos gaan bekijken. Hier vonden we net zo’n mooie bomen en
zelfs een omgevallen exemplaar. Hier hebben flink overheen en onderdoor geklommen
en dan pas besef je hoe groot zo’n reus is…
 |
| Met zijn allen om een boom... |
 |
Thijs op de omgevallen Sequioa.
Van een pracht exemplaar.
En de boom ook |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten