5 maal happy moment en 1 maal brullen.

Tjonge, jonge, vandaag kon ons gelukt echt niet op. Vijf maal een 'happy moment' (en een keer brullen). Wat wil je nog meer...


Als eerste, en daar ben ik heel trots op, staat mijn knutsel-werk nog steeds rechtop, ondanks het veelvuldig gebruikt. En dat met nep-ducktape voor 3 dollartjes....



Vervolgens kwam vandaag de lucthvracht, na bijna 4 weken.
14 dozen vol met speelgoed voor jong en ... nog steeds redelijk jong. Bram reuze blij met zijn trap-tractor, speelgoed auto's en waterbaan. Anne in haar nopjes met allerelei roze en fel-roze dingen: boekjes, frutsels, poppen en noem maar op. Wij heel blij met 'verse kleren', de oplader van het fototoestel en renschoenen. Marie-José begon langzaam aan met alles een plekje te geven. Anne begon op haar beurt direct de hut in te richten.

Anne heeft de hut ingericht

Nog beter was mijn eerste salaris. Niet op de bank gestort, maar via een check. Deze kunnen we bij de (drive-in) pin automaat storten.
Ik krijg hier per 2 weken uitbetaald. Mijn eerste periode was afgelopen op 2 september. Dus bestond mijn eerste check uit een betaling van twee hele dagen! Leuk voor een paar keer naar de Walmart, Home Depot en Starbucks.





En helemaal fantastisch is dat ik geslaagd ben voor mijn safety trainingen. Na 2,5 halve dag intensieve training is het gelukt. (NB, je moet dit licht ironisch opvatten. Het invullen van de test was klassicaal. Bovendien was de training min of meer gelijk aan de trainingen in Nederland.)
Maar goed, ik heb een of andere troffee verdiend die ik vol trots in mijn cubicle mag zetten. Ben er heel blij mee (zwaar ironisch)



Bram is vandaag voor de 2e keer naar school geweest: Discovery Isle. Hij gaat om te beginnen twee ochtenden per week naar een soort van peuterschool. Volgens Bram een 'nep-Vliegje' (zijn peuterschool in Nederland heet 'het vliegje').

Maandag mocht hij een paar uurtjes proberen en dat vond hij geweldig. Dinsdag heeft hij de hele dag lopen mopperen dat hij niet naar school mocht. Vandaag mocht hij voor 'het echie'. En wat denk je: Brullen dus... En niet zo'n beetje. Het begint met een trillende lip, sip kijken en vastkleven aan mama. Maar toch, na een kusje liep hij uit zichtzelf naar een speeltoestel. So far so good. Tot een meisje tussen hem en het speeltoestel in kwam staan en vollop begon te kletsen. Toen kwamen de waterlanders. Geen hand vol, maar een land vol (en dit is een heel groot land hiero)  Geen fijn afscheid voor Marie-José. 
Bij deze school kun je (tegen allerlei privacy rechten van de Amie's in) via internet met een webcam in de klas kijken. Marie dus naar huis racen en het internet op. Blijkt dat de applicatie het nog niet doet...

Maar, hier komt het 5e happy moment. Toen ze hem ophaalde om half een, stond'ie weer helemaal te stralen. Hij had een hele leuke ochtend gehad. Hij heeft mooi gekleurd (een eerste poging om zelfs binnen de lijntjes te kleuren, heel goed!), gespeeld met zijn vriendjes Conner (die zijn naam al kan spellen: "cee-ow-en-en-ie-ar") en Camaron (ja, kon zijn naam ook al spellen) en... leren boxen !! Ik weet nog even niet wat ik hiervan moet denken. Snel de applicatie geinstaleerd en vrijdag even alles opnemen. Als'ie dan thuiskomt met een dikke lip: Sew them....

Anyway, wederom een leuke dag in het land waar de winkels al volstaan met Haloween versiering. We gaan dus vrolijk mee doen. We hebben al een 'deluxe pumpkin carving kit' in huis. Nu nog 2 pompoenen...

Veronique: had jij niet een pompoen-soep recept?




Zo, nu slapen. Misschien het 6e happy moment. ;-)