Thijs, Marie-José, Anne en Bram: Pumpkin Patch, very embarrasing en Halloween party

En weer een heerlijke week... Het begint een beetje cliche te worden, maar we hebben weer een lekkere week achter de rug.

Maar deze blog beginnen we natuurlijk met een geboorte in Nederland: Pelle. Van harte gefeliciteerd!!

Oma's Pumpkin Patch
Marie-José is met haar vriendin Natalia, Bram en Amelia naar Oma's Pumpkin Patch geweest, een pompoenen-boerderij, die nu voor Halloween aangekleed is als attractie. Er is vanalles te doen. Bram vindt alles geweldig: een rondje op een wagen achter een tractor, op een bulldozer zitten, een doolhof in het maisveld, een overdekte doolhof van hooibalen, koeien melken (houten koe en water in plaats van melk, maar goed). En natuurlijk je eigen pompoen uitzoeken op het veld.
Deze patch (ze hebben er al een paar bezocht) had zelfs een cotton seed hill'. In een hooischuur was een 'sneeuwhelling' gemaakt van katoenzaad. Dat vonden alle kinderen prachig

Cotton Seed Hill

Boer met kiespijn. Moet van Mama. Vindt ze leuk. Boer niet...

Bram in zijn nopjes. Probeer hem daar maar eens af te krijgen...

Very embarrasing
En dan het dieptepunt van de week. Een tijdje terug waren buren langs gekomen om kennis te maken. Ze hadden ons uitgenodigd om een keer ergens te gaan eten. Na wat mail contact hadden we afgesproken om met 5 gezinnen uit de buurt te gaan eten. Heel leuk, want wij kenden ze nog niet allemaal.
Eerst zouden we wat gaan drinken bij Bruce's place. Bij Bruce thuis dus. Makkelijk, Bruce is onze buurman, die kennen we. Zoals we geleerd hebben, had Marie-José netje aangeboden om ook een hapje te maken. Dus, klokslag 6 uur stonden wij buurman Bruce op de stoep. Hij deed een beetje vreemd open, in zijn oude kloffie, en zei niets. Toen voelden wij de bui al hangen... Dus vroegen we of we bij hem afgesproken hadden. Hij wist van niets natuurlijk. Sta ja daar voor aap, met een schaal hapjes in je handen. Behoorlijk genant. We hadden geen idee waar we afgesproken hadden.... zie je het voor je. Sta je op straat, en je weet dat je ergens uitgenodigd bent, maar je weet niet in welk huis.
Dus besloten we maar naar het huis te lopen van de buurvrouw die gemaild had, al wisten we zeker dat we daar niet moesten zijn.

Gelukkig werd er een verlossende Overhere! door de straat gegild. Blijkbaar wonen er 2 Brucen in de straat. We hebben het niet durven navragen, maar waarschijnlijk hebben ze ons gezien, terwijl we naar het verkeerde huis gingen. Wederom: Genant

Het was uiteindelijk een heel leuke avond. Begon met champagne om op de nieuwe buren te proosten. En nog een glas en nog een. Toen we op het punt stonden om naar het restaurant te gaan, bleek Bruce een wijnliefhebber te zijn. Hij haalde drie flessen wijn uit een van zijn 6 (!) wijnkoelingen. Volgens hem was zijn collectie beter dan de wijn die in het restaurant geserveerd werd. Er komt dan wel cork fee (ontkurk vergoeding) op je rekening.

De hele avond hing aan elkaar van clichés. Een groot huis, tot de puntjes vol met kitch. Als je een plaatsnaam noemt, gaat gesprek direct over een verre neef die daar ook woont. Nederland? Daar zijn we ook geweest (Schiphol dus, tijdens een overstap). Of we dankbaar waren dat de Ammies ons bevrijd hadden, anders zouden we nu Duits praten. Grote verhalen over werk. Enz enz.
Het is wel grappig om te zien hoe wij (lees: Thijs) al 'echte amerikaanse praatjes' krijgen. 'you want to hear a funny story?', 'o really, that is so wonderfull!!'.
Het was echt een hele leuke avond, maar toch merk je dat je geen binding krijgt. Alles oppervlakkig.
Toen we thuis waren, realiseerde Marie-José zich dat ze gelukkig Natalia kende, want die is heel anders. Ze is wel geinteresseerd in ons, en vertelt wel verhalen met diepgang.

De buren die alles georganiseerd hadden, hadden ook een oppas voor ons geregeld. Een 13-jarig meisje, die natuurlijk geen woord Nederlands spreekt. Toch was het heel goed gegaan. Weer een bewijsje dat de bende van twee redelijk Engels begrijpt (als wij er niet bij zijn om het te vertalen).

Halloween party
Vandaag was Halloween party op de school van Anne. Alle kinderen mochten verkleed naar school komen. Anne als konijn en Bram al piraat, inclusief de 'dreadlocks' van Jack Sparrow. Het stond ze echt heel leuk... Vooral Bram had veel bekijks, en moest vaak op de foto voor anderen.

Alles was aangekleed voor Halloween en elke klas had een kraampje waar je spelletjes kon doen. Eendjes vissen, rollen wc-papier in een wc gooien (nee, ik had niet gedronken), ballen gooien in een doodskist, en nog veel meer. Zo kon je ook basketballen. Als de bal in het netje ging, rolde deze door een soort glijbaan naar een opvang bakje op de grond. Bram gooide direct raak: in dit opvangbakje (op de grond, nog geen meter voor zijn voeten) Hij stond te juichen alsof we wereldkampioen waren. Hij had de basket boven zijn hoofd niet eens gezien. Dat was echt zo schattig. Om ons heen hoorde je ook weer 'look, how cute...'

Er was ook een costume contest voor de kinderen van de Kindergarten. Anne mocht met haar klasgenootjes een rondje lopen over het plein. Bram liep natuurlijk met haar mee, wist hij veel wat er aan de hand was. Toen de prijstuireiking begon trok Marie-José hem snel weg. Gelukkig maar, want hij was winnaar voor de category 'most cutest costume' (meest schattige kostuum). Ze konden snel nog iemand anders aanwijzen. Naderhand kreeg hij toch een prijsje.

Wij hebben geen idee of Anne vriendjes heeft op school. Dus was het heel leuk om te zien, dat andere kinderen heel anthousianst Anne begroetten.

Er was een Haunted House gemaakt. Dit spookhuis was echt heel goed gemaakt door grade 5, groep 7 in Nederland. Er waren twee mogelijkheden. Light on of light off. Wij kozen voor de zekerheid maar voor light on. Binnen was vanalles te zien. Allemaal gemaakt door vrijwilligers. Sommige stonden de hele dag spook of betoverd schilderij te wezen. Anne vond het wel aardig, maar is net wakker geworden omdat ze er eng van had gedroomd. Bram slaapt nu nog, maar hij was echt bang. In het begin ging het wel, maar hij werd steeds banger. Hij wilde niet meer lopen, en wilde naar buiten. Toen hij schrok van een enge heks, begon hij helemaal te trillen van angst. Hij wilde niet nog eens naar binnen... Het was echt zo goed gedaan, dat wij zelf ook blij waren met de light on versie.