Onze laatste twee nachten van de rondreis waren we bij Zion National Park. De eerste dag hebben we al een mooi stuk gereden en naar een uitzichtpunt gewandeld. Het grote nadeel van uitzichten kwam ook hier weer om het hoekje kijken, want de bende zonder angst liep weer vrolijk te springen langs allerlei dieptes. Zucht...
Vooral schrikken toen we hoorde dat er net een kindje was uitgegleden onder een reling door en zich maar net op het laatste moment kon vast houden. Helaas voor ons had dit ook zero-impact op onze stuiterballen.
Maar, wederom prachtig... en warm, dus op naar het hotel om te zwemmen.
 |
| Uitzicht over de Zion Valley, een plaatje, nietwaar? |
De tweede dag was een uitgebreide dag Zion. Wat en mooi park is dat. We hebben drie flinke wandelingen gemaakt. Echt knap van de bende dat ze zoveel gelopen hebben. En dat bij die hitte. Maar, er was voldoende water om af te kolen. Hier een daar een fris watervalletje. Niet veel meer dan een stroom druppeltjes, maar heerlijk verkoelend.
 |
| Een nestje kolibrietjes |
 |
| Regenboog in een waterval |
 |
| Verfrissende waterval |
 |
| puf, puf... |
 |
| Even afkoelen... |
 |
| Prachtig park, toch? |
We hebben nog een vol programma in San Diego na deze rondreis, anders hadden we er zeker nog een dag Zion aan vast geplakt.
De bekendste wandeling van Zion is 'Angels Landing' Zo mooi dat de engeltjes hier landen, zeggen ze. Vanuit de vallei zag je de durf-alls lopen, boven op de rotsen. Zwaar respect voor degene die aan de tocht beginnen. Je loopt hier langs diepe afgronden, soms zelfs aan beide kanten van een pad dat nog geen meter breed is. Meestal hangt er een ketting om je aan vast te houden, maar niet overal. Wij hebben de route niet gelopen maar mooi vanuit het dal bekeken. Omdat de kinderen dit niet durven natuurlijk...
De tocht wordt zowiezo afgeraden voor kinderen onder de 10. Hebben wij weer geluk en hoeven we geen excuus te verzinnen.
Rob, een collega van mij, heeft meer lef dan wij: zie "de angst regeert"
 |
| Angels Landing loopt over deze berg |
 |
| Tussen de bomen zie je de wandelaars lopen Zelfs met een telelens bijna niet te zien, zo hoog |
Tussen de wandelingen door hebben we lekker gegeten op een grasveld in de schaduw van een reusachtige boom. Net als twintig andere gezinnen. Super relaxed.
En na een laatste dag te hebben genoten van de national parks met weemoed naar het hotel terug. Bij een supermarktje lekker salades gekocht en op de veranda van het hotel gegeten (na het zwemmen natuurlijk). We moesten nog even genieten van de bergen, het uitzicht en de omgeving.
De dag erna op weg naar 'huis', San Diego. Hier gaan we nog een paar dagen leuke dingen doen en voorbereiden op de trip naar Washington en New York. Zeker geen vervelend vooruitzicht, maar wel jammer dat ook deze fantastische vakantie erop zit.
11 dagen, veel national parks, prachtige uitzichten, lekkere hotels met nog lekkerdere zwembaden, unieke wegen om te rijden, ongeveer 2000 mijl gereden, 6 verschillende staten, 3 flessen zonnebrand, heerlijke wandelingen, veel nieuwe koelkast magneetjes en een lege beurs.... Wat een fantastische reis was dit weer..
 |
| Onze aanwinst op de koelkast... |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten